Test do Policji - test kompetencji zawodowych

Poziom 1 o Prezes Rady Ministrów o Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji o Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Rządowe Centrum Bezpieczeństwa o Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej o Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej Poziom 2 o Wojewoda o Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego o Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 3 o Starosta Powiatowy o Powiatowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 4 o Wójt (Burmistrz, Prezydent miasta) o Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego o Gminne Centrum Zarządzania Kryzysowego

oziom 1 o Prezes Rady Ministrów o Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji o Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Rządowe Centrum Bezpieczeństwa o Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej o Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej Poziom 2 o Wojewoda o Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego o Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 3 o Starosta Powiatowy o Powiatowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 4 o Wójt (Burmistrz, Prezydent miasta) o Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego o Gminne Centrum Zarządzania

Poziom 1 o Prezes Rady Ministrów o Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji o Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Rządowe Centrum Bezpieczeństwa o Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej o Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej Poziom 2 o Wojewoda o Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego o Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 3 o Starosta Powiatowy o Powiatowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Powiatowe

oziom 1 o Prezes Rady Ministrów o Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji o Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Rządowe Centrum Bezpieczeństwa o Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej o Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej Poziom 2 o Wojewoda o Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego o Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 3 o Starosta Powiatowy o Powiatowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Powiatowe Centrum Zarządzania

Poziom 1 o Prezes Rady Ministrów o Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji o Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Rządowe Centrum Bezpieczeństwa o Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej o Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i Centralnych Organów Administracji Rządowej Poziom 2 o Wojewoda o Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego o Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 3 o Starosta Powiatowy o Powiatowy Zespół Zarządzania Kryzysowego o Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego · Poziom 4 o Wójt (Burmistrz, Prezydent miasta) o Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego o Gminne Centrum Zarządzania Kryzysowego

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

ustawy o zarządzaniu kryzysowym

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa jest państwową jednostką organizacyjną podległą Prezesowi Rady Ministrów

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa jest państwową jednostką organizacyjną podległą Prezesowi Rady Ministrów, powołaną na mocy ustawy o zarządzaniu kryzysowym.

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa jest państwową jednostką organizacyjną podległą Prezesowi Rady Ministrów, powołaną na mocy ustawy o zarządzaniu kryzysowym.

Paszport Karta pobytu wydawana cudzoziemcowi Tymczasowe zaświadczenie tożsamości, wydawane cudzoziemcowi, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy na okres ważności 30 dni.

Paszport Karta pobytu wydawana cudzoziemcowi Tymczasowe zaświadczenie tożsamości, wydawane cudzoziemcowi, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy na okres ważności 31 dni.

Paszport Karta pobytu wydawana cudzoziemcowi Tymczasowe zaświadczenie tożsamości, wydawane cudzoziemcowi, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy na okres ważności 20 dni.

Paszport Karta pobytu wydawana cudzoziemcowi Tymczasowe zaświadczenie tożsamości, wydawane cudzoziemcowi, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy na okres ważności 15 dni.

Paszport Karta pobytu wydawana cudzoziemcowi Tymczasowe zaświadczenie tożsamości, wydawane cudzoziemcowi, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy na okres ważności 30 dni.

Środków przymusu bezpośredniego nie można stosować dłużej niż wymaga tego potrzeba, a także nie można ich stosować jako kary. Środków przymusu bezpośredniego wymienionych w § 4 pkt 3 nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem.

kaftana bezpieczeństwa.

Środków przymusu bezpośredniego nie można stosować dłużej niż wymaga tego potrzeba, a także nie można ich stosować jako kary. Środków przymusu bezpośredniego wymienionych w § 4 pkt 3 nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem. Wobec nieletniej o widocznej ciąży stosuje się wyłącznie siłę fizyczną. § 4. Wobec nieletniego można stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 3) założenie pasa obezwł adniającego lub kaftana bezpieczeństwa.środków oddziaływania psychologiczno-pedagogicznego. Środki te stosuje się wyłącznie w celu przeciwdziałania: 1) usił owaniu targnięcia się nieletniego na życie lub zdrowie wł asne albo innej osoby, 2) nawoł ywaniu do buntu, 3) zbiorowej ucieczce, 4) niszczeniu mienia powodującemu poważne zakł ócenie porządku, 5) samowolnemu opuszczaniu przez nieletniego zakł adu poprawczego, schroniska dla nieletnich, młodzieżowego ośrodka wychowawczego, mł odzieżowego ośrodka socjoterapii, a także 6) w celu doprowadzenia nieletniego do takiego zakł adu, placówki lub ośrodka. § 2. Środków przymusu bezpośredniego nie można stosować dłużej niż wymaga tego potrzeba, a także nie można ich stosować jako kary. § 3. Stosowanie środków przymusu bezpośredniego powinno być odpowiednie do stopnia zagrożenia i następować dopiero po uprzednim ostrzeżeniu o możliwości ich użycia. § 4. Wobec nieletniego można stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 1) siłę fizyczną; 2) umieszczenie w izbie izolacyjnej; 3) założenie pasa obezwł adniającego lub kaftana bezpieczeństwa. § 5. Środki przymusu bezpośredniego, o których mowa w § 4 pkt 2 i 3, stosuje się wyłącznie wobec nieletniego umieszczonego w zakł adzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich, jedynie w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1. § 6. Środków przymusu bezpośredniego wymienionych w § 4 pkt 3 nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem. Wobec nieletniej o widocznej ciąży stosuje się wyłącznie siłę fizyczną. § 7. Jeżeli jest to konieczne, można stosować wobec nieletniego umieszczonego w zakł adzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, z tym że środek określony w § 4 pkt 2 nie może być stosowany dłużej niż 48 godzin, a wobec nieletniego w wieku do 14 lat - dłużej niż 12 godzin. § 8. Do określenia przypadków oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w publicznych zakł adach opieki zdrowotnej i domach pomocy społecznej stosuje się odrębne przepisy.

ałożenie pasa obezwł adniającego lub kaftana bezpieczeństwa.

Środków przymusu bezpośredniego nie można stosować dłużej niż wymaga tego potrzeba, a także nie można ich stosować jako kary. Środków przymusu bezpośredniego wymienionych w § 4 pkt 3 nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem. Wobec nieletniej o widocznej ciąży stosuje się wyłącznie siłę fizyczną. § 4. Wobec nieletniego można stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 3) założenie pasa obezwł adniającego lub kaftana bezpieczeństwa.środków oddziaływania psychologiczno-pedagogicznego. Środki te stosuje się wyłącznie w celu przeciwdziałania: 1) usił owaniu targnięcia się nieletniego na życie lub zdrowie wł asne albo innej osoby, 2) nawoł ywaniu do buntu, 3) zbiorowej ucieczce, 4) niszczeniu mienia powodującemu poważne zakł ócenie porządku, 5) samowolnemu opuszczaniu przez nieletniego zakł adu poprawczego, schroniska dla nieletnich, młodzieżowego ośrodka wychowawczego, mł odzieżowego ośrodka socjoterapii, a także 6) w celu doprowadzenia nieletniego do takiego zakł adu, placówki lub ośrodka. § 2. Środków przymusu bezpośredniego nie można stosować dłużej niż wymaga tego potrzeba, a także nie można ich stosować jako kary. § 3. Stosowanie środków przymusu bezpośredniego powinno być odpowiednie do stopnia zagrożenia i następować dopiero po uprzednim ostrzeżeniu o możliwości ich użycia. § 4. Wobec nieletniego można stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 1) siłę fizyczną; 2) umieszczenie w izbie izolacyjnej; 3) założenie pasa obezwł adniającego lub kaftana bezpieczeństwa. § 5. Środki przymusu bezpośredniego, o których mowa w § 4 pkt 2 i 3, stosuje się wyłącznie wobec nieletniego umieszczonego w zakł adzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich, jedynie w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1. § 6. Środków przymusu bezpośredniego wymienionych w § 4 pkt 3 nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem. Wobec nieletniej o widocznej ciąży stosuje się wyłącznie siłę fizyczną. § 7. Jeżeli jest to konieczne, można stosować wobec nieletniego umieszczonego w zakł adzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, z tym że środek określony w § 4 pkt 2 nie może być stosowany dłużej niż 48 godzin, a wobec nieletniego w wieku do 14 lat - dłużej niż 12 godzin. § 8. Do określenia przypadków oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w publicznych zakł adach opieki zdrowotnej i domach pomocy społecznej stosuje się odrębne przepisy.

Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 47 godzin.

Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 48 godzin.

Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 46 godzin.

Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 24 godzin.

Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 48 godzin.

Zgodnie z art. 248 kpk osoba zatrzymana przed upływem 48 godzin od momentu zatrzymania winna być przekazana do dyspozycji sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania lub zwolniona. W przypadku przekazania osoby do dyspozycji sądu, organ ten, poczynając od momentu przyjęcia zatrzymanego, w ciągu 24 godzin jest zobowiązany doręczyć zatrzymanemu postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania lub go zwolnić. W uzasadnionych przypadkach, po przyjęciu zatrzymanego, sąd może nakazać jego ponowne umieszczenie w pomieszczeniu jednostki Policji przeznaczonym dla osób zatrzymanych, w charakterze zatrzymanego, jednakże ten stan nie może trwać dłużej niż 20 godziny.

Zgodnie z art. 248 kpk osoba zatrzymana przed upływem 48 godzin od momentu zatrzymania winna być przekazana do dyspozycji sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania lub zwolniona. W przypadku przekazania osoby do dyspozycji sądu, organ ten, poczynając od momentu przyjęcia zatrzymanego, w ciągu 24 godzin jest zobowiązany doręczyć zatrzymanemu postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania lub go zwolnić. W uzasadnionych przypadkach, po przyjęciu zatrzymanego, sąd może nakazać jego ponowne umieszczenie w pomieszczeniu jednostki Policji przeznaczonym dla osób zatrzymanych, w charakterze zatrzymanego, jednakże ten stan nie może trwać dłużej niż 48 godziny.

Zgodnie z art. 248 kpk osoba zatrzymana przed upływem 48 godzin od momentu zatrzymania winna być przekazana do dyspozycji sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania lub zwolniona. W przypadku przekazania osoby do dyspozycji sądu, organ ten, poczynając od momentu przyjęcia zatrzymanego, w ciągu 24 godzin jest zobowiązany doręczyć zatrzymanemu postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania lub go zwolnić. W uzasadnionych przypadkach, po przyjęciu zatrzymanego, sąd może nakazać jego ponowne umieszczenie w pomieszczeniu jednostki Policji przeznaczonym dla osób zatrzymanych, w charakterze zatrzymanego, jednakże ten stan nie może trwać dłużej niż 18 godziny.

Zgodnie z art. 248 kpk osoba zatrzymana przed upływem 48 godzin od momentu zatrzymania winna być przekazana do dyspozycji sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania lub zwolniona. W przypadku przekazania osoby do dyspozycji sądu, organ ten, poczynając od momentu przyjęcia zatrzymanego, w ciągu 24 godzin jest zobowiązany doręczyć zatrzymanemu postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania lub go zwolnić. W uzasadnionych przypadkach, po przyjęciu zatrzymanego, sąd może nakazać jego ponowne umieszczenie w pomieszczeniu jednostki Policji przeznaczonym dla osób zatrzymanych, w charakterze zatrzymanego, jednakże ten stan nie może trwać dłużej niż 24 godziny.

Zgodnie z art. 248 kpk osoba zatrzymana przed upływem 48 godzin od momentu zatrzymania winna być przekazana do dyspozycji sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania lub zwolniona. W przypadku przekazania osoby do dyspozycji sądu, organ ten, poczynając od momentu przyjęcia zatrzymanego, w ciągu 24 godzin jest zobowiązany doręczyć zatrzymanemu postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania lub go zwolnić. W uzasadnionych przypadkach, po przyjęciu zatrzymanego, sąd może nakazać jego ponowne umieszczenie w pomieszczeniu jednostki Policji przeznaczonym dla osób zatrzymanych, w charakterze zatrzymanego, jednakże ten stan nie może trwać dłużej niż 24 godziny.

do właściwego prokuratora na sposób przeprowadzenia tych czynności.

do właściwego prokuratora na sposób

do właściwego prokuratora na sposób

do właściwego prokuratora na sposób przeprowadzenia

do właściwego prokuratora na sposób przeprowadzenia tych czynności.

pożary -lawiny

rzęsienia ziemi

powódź -huragan

-trzęsienia ziemi -powódź -huragan -pożary -lawiny

-trzęsienia ziemi -powódź -huragan -pożary -lawiny

Skarbu Państwa

Prokuratoria

Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa

Prokuratoria Generalna

Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa

Krajowy System Informacji Policji (KSIP) - centralny zbiór, w którym odnotowywane są informacje o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, osobach poszukiwanych bądź usiłujących ukryć swoją tożsamość, a także o zgubionych lub skradzionych rzeczach.

Krajowy System Informacji Policji (KSIP) - centralny zbiór

Krajowy System Informacji Policji (KSIP) - centralny zbiór, w którym odnotowywane są informacje o osobach podejrzanych

Krajowy System Informacji Policji (KSIP)

Krajowy System Informacji Policji (KSIP) - centralny zbiór, w którym odnotowywane są informacje o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, osobach poszukiwanych bądź usiłujących ukryć swoją tożsamość, a także o zgubionych lub skradzionych rzeczach.

operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe

operacyjno-rozpoznawcze

operacyjno-rozpoznawcze

dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe

operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe

zapewnienie porządku publicznego

bezpieczeństwa obywateli

publicznego i bezpieczeństwa obywateli

zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli

zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli

Komendanci powiatowi (miejscy) Policji są obowiązani udostępniać komisji bezpieczeństwa i porządku, na żądanie jej przewodniczącego, dokumenty i informacje dotyczące pracy Policji na terenie powiatu, z wyjątkiem akt personalnych pracowników

indywidualnych sprawach administracyjnych

Komendanci powiatowi (miejscy) Policji są obowiązani udostępniać komisji bezpieczeństwa i porządku, na żądanie jej przewodniczącego, dokumenty i informacje dotyczące pracy Policji na terenie powiatu, z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjnorozpoznawczych lub dochodzeniowośledczych oraz akt

Komendanci powiatowi (miejscy) Policji są obowiązani udostępniać komisji bezpieczeństwa i porządku, na żądanie jej przewodniczącego, dokumenty i informacje dotyczące pracy Policji na terenie powiatu, z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjnorozpoznawczych lub dochodzeniowośledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych.

Komendanci powiatowi (miejscy) Policji są obowiązani udostępniać komisji bezpieczeństwa i porządku, na żądanie jej przewodniczącego, dokumenty i informacje dotyczące pracy Policji na terenie powiatu, z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjnorozpoznawczych lub dochodzeniowośledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych.

Wykonywania czynności wymienionych w art.15 ust.1 ustawy o Policji

Wykonywania czynności operacyjnych

Zatrzymywania przestępców

Innych czynności poza wymienionymi w art.15 ust.1 ustawy o Policji

Innych czynności poza wymienionymi w art.15 ust.1 ustawy o Policji

erroryzm – pojęcie najczęściej definiowane jako użycie sił y lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności lub państwie ustępstw w drodze do realizacji określonych celów. Dział ania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych obywateli zmusić do odpowiednich zachowań. Przestępstwo pospolite - przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, obyczajności, mieniu, wymiarowi sprawiedliwości, dokumentom itp. Niektórzy autorzy zaliczają do tej grupy również przestępstwa skarbowe. Jako przestępstwo pospolite traktować można wszystkie rodzaje przestępstw poza zbrodniami przeciwko ludzkości, zbrodniami wojennymi i zbrodniami przeciwko pokojowi, a także przestępstwami politycznymi.

do realizacji określonych celów.

Terroryzm – pojęcie najczęściej definiowane jako użycie sił y lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności lub państwie ustępstw w drodze do realizacji określonych celów.

Terroryzm – pojęcie najczęściej definiowane jako użycie sił y lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności lub państwie ustępstw w drodze do realizacji określonych celów. Dział ania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych obywateli zmusić do odpowiednich zachowań. Przestępstwo pospolite - przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, obyczajności, mieniu, wymiarowi sprawiedliwości, dokumentom itp. Niektórzy autorzy zaliczają do tej grupy również przestępstwa skarbowe. Jako przestępstwo pospolite traktować można wszystkie rodzaje przestępstw poza zbrodniami przeciwko ludzkości, zbrodniami wojennymi i zbrodniami przeciwko pokojowi, a także przestępstwami politycznymi. Celem aktu terrorystycznego jest zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności ustępstw w drodze do realizacji określonych celów.

Terroryzm – pojęcie najczęściej definiowane jako użycie sił y lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności lub państwie ustępstw w drodze do realizacji określonych celów. Dział ania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych obywateli zmusić do odpowiednich zachowań. Przestępstwo pospolite - przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, obyczajności, mieniu, wymiarowi sprawiedliwości, dokumentom itp. Niektórzy autorzy zaliczają do tej grupy również przestępstwa skarbowe. Jako przestępstwo pospolite traktować można wszystkie rodzaje przestępstw poza zbrodniami przeciwko ludzkości, zbrodniami wojennymi i zbrodniami przeciwko pokojowi, a także przestępstwami politycznymi. Celem aktu terrorystycznego jest zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności ustępstw w drodze do realizacji określonych celów.

nurt religijny

nurt narodowowyzwoleńczy

nurt sceptycyzmu

nurt polityczny

nurt religijny

1) poważnego zastraszenia wielu osób, 2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, 3) wywoł ania poważnych zakł óceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu. górna granica wynosi co najmniej 2 lat

1) poważnego zastraszenia wielu osób, 2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, 3) wywoł ania poważnych zakł óceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu. górna granica wynosi co najmniej 3 lat

1) poważnego zastraszenia wielu osób, 2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, 3) wywoł ania poważnych zakł óceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu. górna granica wynosi co najmniej 5 lat.

1) poważnego zastraszenia wielu osób, 2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, 3) wywoł ania poważnych zakł óceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu. górna granica wynosi co najmniej 4 lat

1) poważnego zastraszenia wielu osób, 2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, 3) wywoł ania poważnych zakł óceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu. górna granica wynosi co najmniej 5 lat.

Nie zalicza się do terroryzmu aktów o charakterze kryminalnym i walki ruchów narodowowyzwoleńczych. Motywy działania terrorystów: · wymuszenie podjęcia określonej decyzji · wymuszenie zmiany decyzji ·

Nie zalicza się do terroryzmu aktów o charakterze kryminalnym i walki ruchów narodowowyzwoleńczych. Motywy działania terrorystów: · wymuszenie podjęcia określonej decyzji · wymuszenie zmiany decyzji · zastraszenie · wymuszenie okupu · skomplikowanie sytuacji międzynarodowej.

Nie zalicza się do terroryzmu aktów o charakterze kryminalnym i walki ruchów narodowowyzwoleńczych. Motywy działania terrorystów.

Nie zalicza się do terroryzmu aktów o charakterze kryminalnym i walki ruchów narodowowyzwoleńczych. Motywy działania terrorystów: · wymuszenie podjęcia określonej decyzji · wymuszenie zmiany decyzji · zastraszenie · wymuszenie okupu · skomplikowanie sytuacji międzynarodowej · prowokacja.

Nie zalicza się do terroryzmu aktów o charakterze kryminalnym i walki ruchów narodowowyzwoleńczych. Motywy działania terrorystów: · wymuszenie podjęcia określonej decyzji · wymuszenie zmiany decyzji · zastraszenie · wymuszenie okupu · skomplikowanie sytuacji międzynarodowej · prowokacja.

trzęsienia ziemi

-trzęsienia ziemi -powódź -huragan -pożary -lawiny

powódź -huragan

pożary -lawiny

-trzęsienia ziemi -powódź -huragan -pożary -lawiny

Sytuacją kryzysową Sytuacja kryzysowa - sytuacja będąca następstwem zagrożenia i wpł ywająca negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi lub środowiska w stopniu wywołującym ograniczenia w działalności właściwych organów administracji publicznej, ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków, lecz nie uzasadniająca wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych, o których mowa w art. 228 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.” (Dz. U. Nr 89, poz. 590 z późn. zm.). (por. art. 228: W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykł e środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny, stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej).

Sytuacją kryzysową Sytuacja kryzysowa - sytuacja będąca następstwem zagrożenia i wpł ywająca negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi lub środowiska w stopniu wywołującym ograniczenia w działalności właściwych organów administracji publicznej, ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków, lecz nie uzasadniająca wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych, o których mowa w art. 228 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.”

Sytuacją kryzysową Sytuacja kryzysowa - sytuacja będąca następstwem zagrożenia i wpł ywająca negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi lub środowiska w stopniu wywołującym ograniczenia w działalności właściwych organów administracji publicznej, ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków, lecz nie uzasadniająca wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych, o których mowa w art. 228 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.” (Dz. U. Nr 89, poz. 590 z późn. zm.). (por. art. 228: W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykł e środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny

W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykł e środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny, stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej).

Sytuacją kryzysową Sytuacja kryzysowa - sytuacja będąca następstwem zagrożenia i wpł ywająca negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi lub środowiska w stopniu wywołującym ograniczenia w działalności właściwych organów administracji publicznej, ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków, lecz nie uzasadniająca wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych, o których mowa w art. 228 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.” (Dz. U. Nr 89, poz. 590 z późn. zm.). (por. art. 228: W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykł e środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny, stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej).