Pojęcia- powtórka

Technika malarska ściennego stosowana szczególnie często w sztuce renesansu włoskiego. Polega na pokryciu dekorowanej powierzchni/muru dwiema lub większą liczbą warstw kolorowych tynków i tworzeniu kompozycji wielobarwnej poprzez zdrapywanie poszczególnych warstw i odsłanianie leżących pod nimi kolorów. Malowidło wykonane tą techniką ma specyficzną fakturę delikatnego reliefu.

sgraffito

Odmiana malarstwa pejzażowego, której tematem jest krajobraz morski, wybrzeże, port, łodzie lub statki na morze, a także bitwy morskie, jeśli w przedstawieniu krajobraz jest ważniejszy od batalistyki.

marina

Obraz rysunek lub grafika z wiernym pod względem topograficznym przedstawieniem miasta (widok większego fragmentu lub poszczególnych ulic czy placów). Jej odmianą jest panorama przedstawiająca widok całego miasta.

weduta

Obraz lub praca graficzna przedstawiająca scenę rozgrywającą się w ciemności, oświetloną światłem gwiazd, księżyca lub pochodni, świecy, lampy, itp.

nokturn

Sposób ujęcia obrazu, polegający na użyciu ciemnej tonacji barwnej, w której postacie i przedmioty wydobyte są z mrocznego tła ostrym światłocieniem.

maniera tenebrosa

Najwyższa część głowicy w kształcie czworobocznej płyty. W porządku doryckim z echinusem tworzy właściwą głowicę.

abakus

Dolna część głowicy doryckiej w kształcie okrągłej poduszki, łączącej trzon kolumny z abakusem.

echinus

Centrum życia publicznego w starożytnej Grecji.

agora

Plac w centrum miasta rzymskiego, skupiało się na nim polityczne i gospodarcze życie miasta. Rzymski odpowiednik greckiej agory.

forum

W architekturze różnych krajów starożytnych, pomieszczenie, w którym STROP oparty jest na KOLUMNACH ułożonych RÓWNOMIERNIE na całej powierzchni pomieszczenia.

hypostyl

W starożytnej Persji, paradna sala audiencyjna w pomieszczeniach królewskich. Najpopularniejsza była ta zbudowana przez Kserksesa w Persepolis: kwadratowa sala, z licznymi kolumnami, przykryta drewnianym stropem, z trzech stron otaczał ją portyk o podwójnej kolumnadzie.

apadana

Technika złotnicza, polegająca na układaniu wzorów z cienkich drucików złotych lub srebrnych, przylutowanych następnie do metalowego tła.

filigran

Technika zdobnicza polegająca na wykorzystaniu maleńkich kuleczek ze złota lub srebra, które odpowiednio ułożone i przylutowane tworzą wzór na powierzchni przedmiotu.

granulacja

Schemat kompozycyjny w rzeźbie, polegający na skręceniu figury lub grupy figuralnej wokół pionowej osi na kształt spirali.

figura serpentinata

Sposób ukształtowania figury rzeźbiarskiej, przedstawionej w pozie równoważącej obie połowy ciała- ciężar ciała wspiera się na jednej nodze, co zrównoważone jest lekkim wygięciem tułowia i ramienia w stronę przeciwną.

kontrapost

Technika zdobnicza rzemiosła artystycznego, polegająca na wykładaniu kamiennej lub metalowej powierzchni przedmiotu innymi materiałami, takimi jak kość słoniowa, masa perłowa, różne metale, kamienie szlachetne, a w przypadku ścian- płyty marmurowe.

inkrustacja

Technika zdobnicza pokrewna inkrustacji, polegając a na wykładaniu powierzchni przedmiotów drewnianych innymi gatunkami drewna lub materiałami t.j.: metal, kość słoniowa, masa perłowa czy kamienie półszlachetne.

intarsja

Rodzaj kolażu, kompozycja przestrzenna, wykonana z rozmaitych, wyrwanych z kontekstu przedmiotów lub ich części.

assamblage

Termin wprowadzony w 1913 roku przez M.Duchampa dla określenia wystawianych przezeń obiektów np. suszarka do butelek. Przedmioty te, wzięte z codziennego otoczenia, poprzez wyrwanie z normalnego kontekstu zmieniały swoje znaczenie, poprzez myśl artysty stawały się dziełem sztuki.

ready-made

Ornament ciągły z linii załamującej się rytmicznie pod kątem prostym. Ornamentami tego typu zdobiono już prehistoryczną ceramikę. W starożytnej Grecji zdobił często fryzy. Jest uważany za najbardziej typowy grecki ornament.

meander