Testy Fiszki Notatki

Zaloguj

Fiszki

Egzamin inżynierski - GiK

Test w formie fiszek Egzamin inżynierski z geodezji i kartografii

Ilość pytań: 139 Rozwiązywany: 13509 razy

Wagi ciągów w sieciach niwelacyjnych wyrównywanych metodą przybliżoną są:

2) wprost proporcjonalne do liczby stanowisk

1) odwrotnie proporcjonalne do liczby stanowisk w ciągu

4) wprost proporcjonalne do długości ciągów

3) odwrotnie proporcjonalne do liczby stanowisk lub długości ciągów

Niwelacja metodą przekrojów powinna być stosowana:

2) tylko w terenie płaskim

3) dla obiektów wydłużonych

Niwelacja metodą przekrojów powinna być stosowana:

4) do wyznaczenia rzeźby terenu na obszarach zabudowanych

3) dla obiektów wydłużonych

Interpolację warstwic wykonywać należy:

1) we wszystkich kierunkach w stosunku do pikiet sąsiednich

4) wzdłuż linii najmniejszego spadu

2) tylko wzdłuż linii ściekowych lub grzbietowych

3) w kierunku spadku terenu

Błąd zera łat znosi się przez zastosowanie:

3) żabek niwelacyjnych

1) nieparzystej liczby stanowisk niwelatora w ciągu

2) równej długości celowych

4) parzystej liczby stanowisk niwelatora w ciągu

Powierzchnię kompleksu wielobocznego, którego punkty załamania pomierzono metodą biegunową z kilku stanowisk liczymy:

4) wzorami Gaussa po przeliczeniu współrzędnych biegunowych na współrzędne ortogonalne

2) wzorami Gaussa

1) ze współrzędnych biegunowych

3) wzorami Herona

4) wzorami Gaussa po przeliczeniu współrzędnych biegunowych na współrzędne ortogonalne

Na terenach zabudowanych pionowe ukształtowanie terenu przedstawia się na mapach najczęściej:

4) tylko za pomocą znaków umownych

2) za pomocą wysokości pikiet

1) za pomocą warstwic

3) za pomocą wysokości pikiet i znaków umownych

Orientacja kreski zerowej limbusa przez wycelowanie na drugi punkt osnowy, na stanowisku pomiaru biegunowego, ma na celu:

2) eliminację refrakcji bocznej

1) eliminację błędu libeli teodolitu

4) wyznaczenie współrzędnych punktów nawiązania

3) kontrolę i podniesienie dokładności nawiązania kątowego instrumentu na stanowisku

Który wariant podanych szczegółów sytuacyjnych zaliczany jest do II grupy dokładnościowej:

4) krawężniki, latarnie, tunele, ogrodzenia trwałe

2) kanały, elementy podziemne uzbrojenia terenu, drzewa przyuliczne, tamy

3) boiska sportowe, groble, naturalne linie brzegowe wód płynących i stojących, pomniki

1) mosty, wiadukty, kanały, parki

2) kanały, elementy podziemne uzbrojenia terenu, drzewa przyuliczne, tamy

Który wzór na obliczenie teoretycznej sumy kątów prawych w ciągu poligonowym nawiązanym dwustronnie, (Ap- azymut początkowy, Ak- azymut końcowy, n - liczba pomierzonych kątów) jest poprawny:

1) 180o(n-2),

4) Ap - Ak + n 180o

3) 180o (n+2),

2) Ak - Ap + n 180o,

4) Ap - Ak + n 180o

Przy obliczaniu i wyrównywaniu pola powierzchni działek i użytków gruntowych na mapie kolejność obliczeń poszczególnych elementów jest następująca:

2) użytek gruntowy, działka

4) obręb, użytek gruntowy, działka

3) obręb, kompleks, działka, kontury klasyfikacyjne w użytkach gruntowych

1) obręb, kompleks, użytek gruntowy,

3) obręb, kompleks, działka, kontury klasyfikacyjne w użytkach gruntowych

Podstawą podziału na sekcje mapy zasadniczej jest mapa topograficzna w skali:

4) 1:10000

3) 1:25000

2) 1:50000

1) 1:100000

4) 1:10000

Oś celowa lunety to:

2) prosta łącząca środek optyczny obiektywu i środek siatki celowniczej

1) prosta łącząca środek optyczny obiektywu i środek optyczny okularu

4) prosta prostopadła do osi obrotu instrumentu

3) prosta łącząca środek optyczny okularu i środek siatki celowniczej

2) prosta łącząca środek optyczny obiektywu i środek siatki celowniczej

Pomiar kąta w jednej serii oznacza:

3) pomiar tego kąta w jednym położeniu lunety, ale przy dwóch niezależnych nacelowaniach

4) pomiar kąta na dwu różnych miejscach limbusa

1) pomiar tego kąta w dwóch położeniach lunety

2) pomiar tego kąta w jednym położeniu lunety

1) pomiar tego kąta w dwóch położeniach lunety

Nieprostopadłość osi obrotu lunety do pionowej osi obrotu instrumentu to:

3) błąd inklinacji

2) błąd libel

4) błąd indeksu

1) błąd kolimacji

3) błąd inklinacji

Jeśli błąd względny pomiaru długości nie może przekraczać 1/2000 to błąd bezwzględny pomiaru odległości 100 m nie może być większy od:

2) 0.10 m

3) 5 cm

4) 20 cm

1) 8 cm

3) 5 cm

Pozioma osnowa pomiarowej jest osnową::

4) co najwyżej dwurzędową

3) wielorzędową

1) jednorzędową

2) co najwyżej trzyrzędową

1) jednorzędową

Przy pomiarze kierunku poziomego, przy celowaniu na wierzchołek 2-metrowej tyczki oddalonej od stanowiska o 100 m i odchylonej w płaszczyźnie kolimacyjnej o 10o od pionu popełniamy błąd w wyznaczeniu kierunku z tytułu wychylenia tyczki:

1) równy 5'

3) zależny od odległości pomiędzy stanowiskiem a celem

4) równy 0o00'00".

2) zależny od wielkości wychylenia tyczki

4) równy 0o00'00".

Długości ciągów sytuacyjnych w osnowie pomiarowej mogą wynosić:

4) najwyżej do 3km

2) powyżej 2km

3) do 2 km, a w terenach rolnych i leśnych do 4km

1) do 5km

4) najwyżej do 3km

Czy w sytuacyjnej osnowie pomiarowe mogą być stosowane ciągi wiszace:

4) tak, gdy długość ciągu nie przekracza 1,5 km

1) tak, jeżeli ciąg ma nie więcej niż 3 boki

2) tak, jeżeli ciąg ma co najwyżej 2 boki

3) nie

2) tak, jeżeli ciąg ma co najwyżej 2 boki

Średni błąd pomiaru różnic wysokości metodą niwelacji geometrycznej, w wysokościowej osnowie pomiar może być większy od:

4) 20 mm/km

3) 50 mm/km

1) 0,05m

2) 0,02mi

4) 20 mm/km

Początek Pokaż poprzednie pytania Pokaż kolejne pytania

Powiązane tematy

#egzamin #inzynierski #geodezja #kratografia #agh

Inne tryby

Nauka Test Powtórzenie