Fiszki

Egzamin inżynierski - GiK

Test w formie fiszek Egzamin inżynierski z geodezji i kartografii
Ilość pytań: 139 Rozwiązywany: 11745 razy
Pole działki z pomiaru graficznego na mapie w skali 1:2000 wynosi 100cm2 , a na mapie w skali 1:500 pole tej samej działki wynosi:
1) 400 cm2
2) 0.16 m2
3) 25 cm2
4) 160 cm2
2) 0.16 m2
Dane jest godło mapy 6.110.25. Liczba 25 oznacza:
1) numer rzędu
4) numer arkusza mapy
2) numer strefy odwzorowawczej
3) numer kolumny
3) numer kolumny
Wymiary ramek sekcyjnych mapy zasadniczej:
4) są stałe
3) zależą od wielkości obszaru przedstawionego na mapie
1) zależą od skali mapy
2) zależą od treści mapy
4) są stałe
Suma odczytów kręgu pionowego z I i II położenia lunety wynosi 400g.08. Obliczony błąd indeksu ma wartość:
1) 4c
4) + 4c
3) - 8c
2) + 8c
4) + 4c
Metoda niwelacji ze środka eliminuje między innymi błąd:
3) libeli alidadowej
nierównoległości osi celowej lunety do osi libeli niwelacyjnej lub nieprawidłowej kompensacji pochylenia lunety
4) niepionowego ustawienia łat
2) niepionowości osi obrotu niwelatora
nierównoległości osi celowej lunety do osi libeli niwelacyjnej lub nieprawidłowej kompensacji pochylenia lunety
Błąd pomiaru kierunku w jednym położeniu lunety wynosi mk = 10cc. Ile będzie wynosił błąd pomiaru kąta pomierzonego w jednej serii:
1) 5cc
2) 10cc
4) 15cc
3) 20cc
2) 10cc
Mapę zasadniczą sporządza się w skalach:
3) 1:10000 1:5000 1:2000 1:1000
2) 1:2000 1:1000 1:500 1:250
4) 1:25000 1:10000 1:5000 1:2000
1) 1:5000 1:2000 1:1000 1:500
1) 1:5000 1:2000 1:1000 1:500
Na błąd odczytu z łaty odchylonej od pionu mają wpływ:
4) wartość odczytu na łacie lub kąt wychylenia łaty od pionu
2) kąt wychylenia łaty od pionu w płaszczyźnie pionowej celowania i wartość odczytu na łacie
1) tylko kąt wychylenia łaty od pionu
3) wyłącznie wartość odczytu na łacie
2) kąt wychylenia łaty od pionu w płaszczyźnie pionowej celowania i wartość odczytu na łacie
W niwelatorze automatycznym usuwanie błędu nieprawidłowej kompensacji polega na:
nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą śrubek rektyfikacyjnych krzyżyka kresek
nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą śrub ustawczych i ruchu leniwego
2) nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą śruby elewacyjnej
nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt na łacie za pomocą leniwki alidadowej
nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą śrubek rektyfikacyjnych krzyżyka kresek
Pomiary w wysokościowej osnowie pomiarowej wykonuje się technologią:
2) niwelacji precyzyjnej
4) niwelacji technicznej o podwyższonej dokładności
3) niwelacji geometrycznej-technicznej, trygonometrycznej, satelitarnej.
1) niwelacji technicznej lub niwelacji precyzyjnej
3) niwelacji geometrycznej-technicznej, trygonometrycznej, satelitarnej.
Odchyłkę otrzymaną z pomiaru "tam" i "z powrotem" ciągu niwelacyjnego można w każdym przypadku rozrzucić:
4) proporcjonalnie do różnicy wysokości
2) proporcjonalnie do długości odcinków niwelacyjnych
3) proporcjonalnie do liczby mierzonych punktów
proporcjonalnie do liczby stanowisk lub wyjątkowo proporcjonalnie do długości odcinków niwelacyjnych
proporcjonalnie do liczby stanowisk lub wyjątkowo proporcjonalnie do długości odcinków niwelacyjnych
Przy wyznaczaniu punktów osnowy pomiarowej metodą wcięć:
4) należy pomierzyć co najmniej 1 element nadliczbowy
1) należy pomierzyć co najmniej 2 elementy nadliczbowe
3) należy pomierzyć co najmniej 3 elementy nadliczbowe
2) nie ma potrzeby pomiaru elementów nadliczbowych
4) należy pomierzyć co najmniej 1 element nadliczbowy
Jeżeli przyrost DXAB ma znak dodatni, a przyrost DYAB ma znak ujemny to azymut boku AB (AAB) zawiera się w granicach:
2) 300g - 400g
1) 100g - 200g
4) 0g - 100g
3) 180o - 270o
2) 300g - 400g
Szczegóły terenowe wraz z elementami kontrolnymi:
4) mierzymy w przypadku pomiaru szczegółów grupy I
3) nie mierzymy w przypadku metody biegunowej zdjęcia szczegółów
1) mierzymy według uznania osoby wykonującej pomiar
2) mierzymy w zależności od celu pomiaru
4) mierzymy w przypadku pomiaru szczegółów grupy I
Wyrównanie stacyjne to:
2) wyznaczenie współrzędnych pęku kierunków,
1) obliczenie poprawek do kątów,
3) wyznaczenie wartości najprawdopodobniejszych kierunków wraz z oceną dokładności pomiarów,
4) wyrównanie obserwacji w module.
3) wyznaczenie wartości najprawdopodobniejszych kierunków wraz z oceną dokładności pomiarów,
Zasadnicza zaleta metody wypełnienia horyzontu w pomiarach kątowych to:
2) dowolny wybór kata do pomiaru,
1) szybki pomiar kątów w zakresie pełnego horyzontu,
3) pomiar kolejnych kątów w obrębie pełnego horyzontu,
4) wyrównanie stacyjne.
2) dowolny wybór kata do pomiaru,
Przy przeniesieniu współrzędnych niezbędne pomiary w siatce przeniesienia wykonuje się na punktach:
3) bazowych siatki,
4) macierzystych i bazowych.
1) macierzystych (właściwych),
2) kierunkowych,
3) bazowych siatki,
Dla redukcji długości przestrzennej na powierzchnię odniesienia należy wyznaczyć:
1) różnicę wysokości końców tego odcinka,
4) wysokość ustawienia dalmierza i reflektora nad punktami oraz promień kuli R.
2) wysokość punktu początkowego i końcowego oraz promień kuli R,
3) wysokość punktu początkowego odcinka, kąt zenitalny odcinka oraz promień krzywizny R powierzchni odniesienia,
2) wysokość punktu początkowego i końcowego oraz promień kuli R,
Teorię par spostrzeżeń stosujemy do oceny dokładności pomiarów gdy obserwacje wykonano:
3) wielokrotnie,
4) dwoma instrumentami.
2) dwukrotnie,
1) d woma technologiami,
2) dwukrotnie,
Dokładność pomiaru kątów zależy:
2) tylko od technologii pomiaru,
3) od klasy teodolitu i technologii pomiaru, obserwatora i warunków atmosferycznych,
4) od różnicy wysokości stanowiska i celu oraz długości celowych.
1) tylko od klasy teodolitu i warunków atmosferycznych,
3) od klasy teodolitu i technologii pomiaru, obserwatora i warunków atmosferycznych,