Fiszki
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Test w formie fiszek Biochemia I egzamin Dobryszycki
Ilość pytań: 71
Rozwiązywany: 9321 razy
1. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań elektrostatycznych są prawdziwe?
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
a. Wymaga środowiska wodnego
c. Skuteczność oddziaływania zależy od komplementarności
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
2. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązania kowalencyjnego są prawdziwe?
j. Siła pojedynczego wiązania C-C jest porównywalna do siły wiązania van der Waalsa
h. Jest najsłabszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
d. Podwójne wiązanie C=C jest słabsze od pojedynczego wiązania C-C.
f. Obecność cząsteczek wody znacząco wzmacnia oddziaływania kowalencyjne.
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
3. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań wodorowych są prawdziwe?
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
a. Wymaga środowiska wodnego.
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek, który posiada H
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
4. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają pierwszej zasadzie termodynamiki?
d. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
e. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
c. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
5. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają drugiej zasadzie termodynamiki?
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
c. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła.
a. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
6. Termodynamika reakcji katalizowanych enzymatycznie to:
a. ujemna wartość entalpii swobodnej reakcji oznacza, że reakcja zachodzi spontanicznie z dużą szybkością
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
c. ponieważ enzym ingeruje w molekularny mechanizm reakcji zmienia jej stałą równowagi.
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
7. Wybierz prawidłowe zakończenie następującego zdania: RNA charakteryzuje się tym, że...
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
d. ... zawiera deoksyrybozę zamiast rybozy.
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
8. Które zdania dotyczące DNA są prawdziwe:
c. Rdzeń purynowo-pirymidynowy biegnie na zewnątrz, a cukrowo-fosforanowy jest zwrócony do wnętrza helisy
d. Nukleozydy są monomerycznymi jednostkami kwasów nukleinowych
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
e. Dwuniciowa helisa DNA ulega nieodwracalnemu topnieniu podczas ogrzewania.
b. Dwa helikalne łańcuchy polinukleotydowe oplatają wspólną oś. Łańcuch biegną w tym samym kierunku.
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących helis α w białkach są prawdziwe?
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
e. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów głównych
f. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 innego łańcucha
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
d. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów bocznych
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
b. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 tego samego łańcucha.
l. Występują głównie helisy lewoskrętne.
k. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu innego łańcucha.
i. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+2 tego samego łańcucha
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
2. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących struktury harmonijki β w białkach są prawdziwe?
k. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
e. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych. (
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
h. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
3. Proszę podać skróty jednoliterowe aminokwasów:
Alanina A
Glicyna G
Kwas glutaminowy/glutaminian E
Kwas asparaginowy/asparaginian D
Lizyna K
Tyrozyna Y
Tryptofan W
Izoleucyna I
4. Który z podanych aminokwasów zawiera łańcuch boczny w przewadze naładowany dodatnio w ph7?
histydyna
arginina
lizyna
walina
histydyna
arginina
lizyna
5. Do której z poniższych grup aminokwasów należy glicyna?
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
zawierające w łańcuchu bocznym atom siarki
zawierające aromatyczny łańcuch boczny
zawierające zasadowy łańcuch boczny
zawierające łańcuch boczny z obecną grupą karboksyamidową
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
6. Który zestaw połączeń aminokwasów z właściwymi typami łańcuchów bocznych jest właściwy:
Lys -kwaśny
Glu - kwaśny
Leu – niepolarny alifatyczny
Glu - zasadowy
Cys – zawiera siarkę
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Trp – nie polarny aromatyczny
Lys - zasadowy
Glu - kwaśny
Leu – niepolarny alifatyczny
Cys – zawiera siarkę
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Trp – nie polarny aromatyczny
Lys - zasadowy
7. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy aminowej?
a. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie uprotonowane.
d. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie zdysocjowane.
c. Wartość pH, w której ładunek wypadkowy grupy wynosi 0.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
8. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy karboksylowej?
e. Wartość pH, w której wypadkowy ładunek grupy karboksylowej wynosi 0.
d. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie uprotonowane.
b. Jest to wartość pH w której grupa α-NH2 jest całkowicie zdysocjowana.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
c. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie zdysocjowane.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
9. Które ze zdań dotyczących mostków disiarczkowych są poprawne?
a. stabilizują głównie strukturę drugorzędową białka, (
b. są wiązaniami kowalencyjnymi, które mogą zostać zniesione przez działanie takich substancji jak: beta-merkaptoetanol, dinitrotroitol, mocznik
e. powstają wyłącznie pomiędzy osobnymi łańcuchami polipeptydowymi białek wielopodjednostkowych takich jak przeciwciała.
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
d. powstają przez redukcję grup sulfhydrylowych,
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących oczyszczania białek są prawdziwe?
h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.
i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.
e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.
b. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.(
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
2. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń dotyczących technik biochemicznych wykorzystujących przeciwciała, które są prawdziwe. Wybierz co najmniej jedną odpowiedź.
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)
f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
3. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń opisujących metodę degradacji Edmana, które są prawdziwe.
b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.
d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.
h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,
e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-konca
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.
a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.