Fiszki
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Test w formie fiszek Biochemia I egzamin Dobryszycki
Ilość pytań: 71
Rozwiązywany: 9326 razy
1. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań elektrostatycznych są prawdziwe?
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek
a. Wymaga środowiska wodnego
c. Skuteczność oddziaływania zależy od komplementarności
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
2. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązania kowalencyjnego są prawdziwe?
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
f. Obecność cząsteczek wody znacząco wzmacnia oddziaływania kowalencyjne.
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
h. Jest najsłabszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
j. Siła pojedynczego wiązania C-C jest porównywalna do siły wiązania van der Waalsa
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
d. Podwójne wiązanie C=C jest słabsze od pojedynczego wiązania C-C.
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
3. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań wodorowych są prawdziwe?
a. Wymaga środowiska wodnego.
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek, który posiada H
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
4. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają pierwszej zasadzie termodynamiki?
e. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
c. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
d. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
5. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają drugiej zasadzie termodynamiki?
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
c. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła.
a. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
6. Termodynamika reakcji katalizowanych enzymatycznie to:
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
c. ponieważ enzym ingeruje w molekularny mechanizm reakcji zmienia jej stałą równowagi.
a. ujemna wartość entalpii swobodnej reakcji oznacza, że reakcja zachodzi spontanicznie z dużą szybkością
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
7. Wybierz prawidłowe zakończenie następującego zdania: RNA charakteryzuje się tym, że...
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
d. ... zawiera deoksyrybozę zamiast rybozy.
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
8. Które zdania dotyczące DNA są prawdziwe:
e. Dwuniciowa helisa DNA ulega nieodwracalnemu topnieniu podczas ogrzewania.
d. Nukleozydy są monomerycznymi jednostkami kwasów nukleinowych
c. Rdzeń purynowo-pirymidynowy biegnie na zewnątrz, a cukrowo-fosforanowy jest zwrócony do wnętrza helisy
b. Dwa helikalne łańcuchy polinukleotydowe oplatają wspólną oś. Łańcuch biegną w tym samym kierunku.
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących helis α w białkach są prawdziwe?
d. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów bocznych
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
l. Występują głównie helisy lewoskrętne.
i. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+2 tego samego łańcucha
b. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 tego samego łańcucha.
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
e. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów głównych
f. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 innego łańcucha
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
k. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu innego łańcucha.
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
2. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących struktury harmonijki β w białkach są prawdziwe?
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych. (
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
h. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.
k. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu
e. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
3. Proszę podać skróty jednoliterowe aminokwasów:
Alanina A
Glicyna G
Kwas glutaminowy/glutaminian E
Kwas asparaginowy/asparaginian D
Lizyna K
Tyrozyna Y
Tryptofan W
Izoleucyna I
4. Który z podanych aminokwasów zawiera łańcuch boczny w przewadze naładowany dodatnio w ph7?
histydyna
lizyna
arginina
walina
histydyna
lizyna
arginina
5. Do której z poniższych grup aminokwasów należy glicyna?
zawierające łańcuch boczny z obecną grupą karboksyamidową
zawierające zasadowy łańcuch boczny
zawierające w łańcuchu bocznym atom siarki
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
zawierające aromatyczny łańcuch boczny
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
6. Który zestaw połączeń aminokwasów z właściwymi typami łańcuchów bocznych jest właściwy:
Lys -kwaśny
Glu - zasadowy
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Cys – zawiera siarkę
Glu - kwaśny
Lys - zasadowy
Leu – niepolarny alifatyczny
Trp – nie polarny aromatyczny
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Cys – zawiera siarkę
Glu - kwaśny
Lys - zasadowy
Leu – niepolarny alifatyczny
Trp – nie polarny aromatyczny
7. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy aminowej?
c. Wartość pH, w której ładunek wypadkowy grupy wynosi 0.
d. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie zdysocjowane.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
a. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie uprotonowane.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
8. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy karboksylowej?
b. Jest to wartość pH w której grupa α-NH2 jest całkowicie zdysocjowana.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
c. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie zdysocjowane.
d. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie uprotonowane.
e. Wartość pH, w której wypadkowy ładunek grupy karboksylowej wynosi 0.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
9. Które ze zdań dotyczących mostków disiarczkowych są poprawne?
e. powstają wyłącznie pomiędzy osobnymi łańcuchami polipeptydowymi białek wielopodjednostkowych takich jak przeciwciała.
d. powstają przez redukcję grup sulfhydrylowych,
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
a. stabilizują głównie strukturę drugorzędową białka, (
b. są wiązaniami kowalencyjnymi, które mogą zostać zniesione przez działanie takich substancji jak: beta-merkaptoetanol, dinitrotroitol, mocznik
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących oczyszczania białek są prawdziwe?
i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.
e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.
d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.
h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.
b. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.(
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
2. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń dotyczących technik biochemicznych wykorzystujących przeciwciała, które są prawdziwe. Wybierz co najmniej jedną odpowiedź.
f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
3. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń opisujących metodę degradacji Edmana, które są prawdziwe.
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.
d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C
e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-konca
h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.
a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.