Biochemia I egzamin Dobryszycki

c. Skuteczność oddziaływania zależy od komplementarności

a. Wymaga środowiska wodnego

b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.

d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek

e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r

b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.

e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r

f. Obecność cząsteczek wody znacząco wzmacnia oddziaływania kowalencyjne.

b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.

d. Podwójne wiązanie C=C jest słabsze od pojedynczego wiązania C-C.

i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów

e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.

c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów

j. Siła pojedynczego wiązania C-C jest porównywalna do siły wiązania van der Waalsa

h. Jest najsłabszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.

g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania

k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju

a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne

b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.

i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów

e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.

c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów

g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania

k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju

a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne

a. Wymaga środowiska wodnego.

b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.

d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek, który posiada H

c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.

b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.

c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.

b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.

c. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.

e. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.

d. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła

a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.

b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.

a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.

c. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła.

b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.

f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.

a. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.

e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji

d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.

b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.

f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.

e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji

d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.

b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji

c. ponieważ enzym ingeruje w molekularny mechanizm reakcji zmienia jej stałą równowagi.

a. ujemna wartość entalpii swobodnej reakcji oznacza, że reakcja zachodzi spontanicznie z dużą szybkością

b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji

b. ... może być składnikiem rybosomu.

f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych

d. ... zawiera deoksyrybozę zamiast rybozy.

e. ... jest liniowym polimerem.

c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.

a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.

b. ... może być składnikiem rybosomu.

f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych

e. ... jest liniowym polimerem.

c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.

a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.

e. Dwuniciowa helisa DNA ulega nieodwracalnemu topnieniu podczas ogrzewania.

b. Dwa helikalne łańcuchy polinukleotydowe oplatają wspólną oś. Łańcuch biegną w tym samym kierunku.

a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm

c. Rdzeń purynowo-pirymidynowy biegnie na zewnątrz, a cukrowo-fosforanowy jest zwrócony do wnętrza helisy

d. Nukleozydy są monomerycznymi jednostkami kwasów nukleinowych

a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm

j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.

d. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów bocznych

k. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu innego łańcucha.

i. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+2 tego samego łańcucha

l. Występują głównie helisy lewoskrętne.

g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.

b. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 tego samego łańcucha.

f. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 innego łańcucha

a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.

e. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów głównych

c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.

h. Występują głównie helisy prawoskrętne.

j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.

g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.

a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.

h. Występują głównie helisy prawoskrętne.

d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.

h. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.

c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych. (

j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.

f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.

i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.

e. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.

a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.

g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.

k. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu

b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.

d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.

j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.

f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.

i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.

g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.

arginina

lizyna

histydyna

walina

arginina

lizyna

histydyna

zawierające zasadowy łańcuch boczny

zawierające aromatyczny łańcuch boczny

zawierające łańcuch boczny z obecną grupą karboksyamidową

zawierające alifatyczny łańcuch boczny

zawierające w łańcuchu bocznym atom siarki

zawierające alifatyczny łańcuch boczny

Cys – zawiera siarkę

Lys -kwaśny

Leu – niepolarny alifatyczny

Glu - kwaśny

Trp – nie polarny aromatyczny

Lys - zasadowy

Ser - zawiera grupę hydroksylową

Glu - zasadowy

Cys – zawiera siarkę

Leu – niepolarny alifatyczny

Glu - kwaśny

Trp – nie polarny aromatyczny

Lys - zasadowy

Ser - zawiera grupę hydroksylową

d. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie zdysocjowane.

b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.

c. Wartość pH, w której ładunek wypadkowy grupy wynosi 0.

a. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie uprotonowane.

b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.

b. Jest to wartość pH w której grupa α-NH2 jest całkowicie zdysocjowana.

c. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie zdysocjowane.

d. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie uprotonowane.

a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.

e. Wartość pH, w której wypadkowy ładunek grupy karboksylowej wynosi 0.

a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.

d. powstają przez redukcję grup sulfhydrylowych,

b. są wiązaniami kowalencyjnymi, które mogą zostać zniesione przez działanie takich substancji jak: beta-merkaptoetanol, dinitrotroitol, mocznik

c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.

e. powstają wyłącznie pomiędzy osobnymi łańcuchami polipeptydowymi białek wielopodjednostkowych takich jak przeciwciała.

a. stabilizują głównie strukturę drugorzędową białka, (

c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.

i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.

b. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.(

d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.

c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.

f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.

h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.

g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.

a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.

e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.

f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.

g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.

a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.

a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)

b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.

c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)

f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej

e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)

b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.

d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej

e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C

f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.

b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.

g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.

e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-konca

c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.

h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,

a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.

f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.

g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.

c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.