biochemia 1 egzamin dobry

i. krzywa dysocjacji tlenu mioglobiny jest sigmoidalna, a hemoglobiny hiperboliczna

c. Hemoglobina wiąże O2 mocniej niż mioglobina w każdym zadanym stężeniu O2.

g. Wiązanie tlenu przez hemoglobinę zależy od stężenia BPG H+ oraz CO2, podczas gdy mioglobina wiąże tlen w sposób zależny tylko od BPG

d. Wiązanie O2 przez hemoglobinę zależy od stężeń CO2, H+ i BPG natomiast wiązanie O2 przez mioglobinę nie.

m. hemoglobina jest tetramerem, mioglobina monomerem

a. Hemoglobina jest multimeryczna, a mioglobina jest monomeryczna.

j. powinowactwo hemoglobiny do tlenu jest regulowane przez organiczny fosforan, podczas gdy powinowactwo mioglobiny do tlenu

h. Zmiany konformacyjne wywołane związaniem tlenu przebiegają w hemoglobinie zgodnie z modelem sekwencyjnym oddziaływań allosterycznych natomiast mioglobinie- zgodnie z modelem jednoprzejściowym

l. powinowactwo mioglobiny i hemoglobiny do tlenu nie zależy od pH

n. mioglobina i hemoglobina to białka tetrametryczne

b. Współczynnik Hilla dla wiązania O2 jest mniejszy dla hemoglobiny niż dla mioglobiny.

e. Hemoglobina wiąże CO2 efektywniej niż mioglobina.

f. Hemoglobina jest białkiem tetrametycznym o stechiometrii α4 podczas gdy mioglobina jest białkiem monomerycznym

k. mioglobina jest białkiem allosterycznym

d. Wiązanie O2 przez hemoglobinę zależy od stężeń CO2, H+ i BPG natomiast wiązanie O2 przez mioglobinę nie.

m. hemoglobina jest tetramerem, mioglobina monomerem

a. Hemoglobina jest multimeryczna, a mioglobina jest monomeryczna.

e. Hemoglobina wiąże CO2 efektywniej niż mioglobina.

e. Hemoglobina A przeważa u dorosłego człowieka i ma budowę podjednostkową α2β2

d. Hemoglobina A2 przeważa na początkowym etapie życia płodowego człowieka i ma budowę podjednostkową α2δ2.

b. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina matki w obecności BPG.

c. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina matki w nieobecności BPG.

a. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do BPG niż hemoglobina matki

f. Hemoglobina F przeważa w ciągu ostatnich sześciu miesięcy życia płodowego człowieka i ma budowę podjednostkową α2ϒ2.

g. Hemoglobina o budowie podjednostkowej α2ϒ2 ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina A

e. Hemoglobina A przeważa u dorosłego człowieka i ma budowę podjednostkową α2β2

b. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina matki w obecności BPG.

f. Hemoglobina F przeważa w ciągu ostatnich sześciu miesięcy życia płodowego człowieka i ma budowę podjednostkową α2ϒ2.

g. Wzrost stężenia CO2 ułatwia oddysocjowanie O2.

a. Gdyby istniała hemoglobina, w której wiązanie cząsteczki tlenu do pierwszej podjednostki utrudniałoby wiązanie tlenu do kolejnych podjednostek, to jej współczynnik Hilla byłby mniejszy niż 1.

j. Wzrost pH ułatwia oddysocjowanie O2.

d. BPG stabilizuje formę T hemoglobiny przez co zmniejsza jej efektywność transportu O2.

c. BPG stabilizuje formę R hemoglobiny przez co zwiększa jej powinowactwo do O2.

e. BPG stabilizuje formę T hemoglobiny przez co zwiększa jej powinowactwo do O2.

f. Spadek stężenia CO2 utrudnia oddysocjowanie O2.

b. Gdyby istniała hemoglobina, w której wiązanie cząsteczki tlenu do pierwszej podjednostki utrudniałoby wiązanie tlenu do kolejnych podjednostek, to jej współczynnik Hilla byłby ujemny.

h. Spadek pH utrudnia oddysocjowanie O2.

i. Utleniona hemoglobina łatwiej oddaje O2 w okolicy tkanek aktywnych metabolicznie (np. mięśni) niż w płucach.

g. Wzrost stężenia CO2 ułatwia oddysocjowanie O2.

d. BPG stabilizuje formę T hemoglobiny przez co zmniejsza jej efektywność transportu O2.

f. Spadek stężenia CO2 utrudnia oddysocjowanie O2.

a. przeciwciało (immunoglobulina, lg)to białko syntetyzowane przez zwierzęta w odpowiedzi na obecność obcej substancji zwanej antygenem

e. zwierzęta charakteryzują się duża różnorodnością komórek produkujących przeciwciała, a każda wytwarza przeciwciała o jedynej swoistości

f. komórki produkują wiele różnych przeciwciał, z których każde rozpoznaje inną cechę powierzchni tego samego antygenu

d. antygenem mogą być białka, polisacharydy, kwasy nukleinowe

b. determinanta antygenowa (inaczej epitop) to specyficzna grupa lub zespół aminokwasów, znajdujących się na dużej cząsteczce rozpoznawana przez przeciwciała

c. hapteny – małe, obce cząsteczki (np. syntetyczne peptydy) indukujące produkcję przeciwciał, zawierające epitopy i przyłączone do makro-molekularnych nośników

a. przeciwciało (immunoglobulina, lg)to białko syntetyzowane przez zwierzęta w odpowiedzi na obecność obcej substancji zwanej antygenem

e. zwierzęta charakteryzują się duża różnorodnością komórek produkujących przeciwciała, a każda wytwarza przeciwciała o jedynej swoistości

f. komórki produkują wiele różnych przeciwciał, z których każde rozpoznaje inną cechę powierzchni tego samego antygenu

d. antygenem mogą być białka, polisacharydy, kwasy nukleinowe

b. determinanta antygenowa (inaczej epitop) to specyficzna grupa lub zespół aminokwasów, znajdujących się na dużej cząsteczce rozpoznawana przez przeciwciała

b. przeciwciała monoklonalne mogą pochodzić od szpiczaka mnogiego

c. determinanta antygenowa to przeciwciała rozpoznające grupę aminokwasów na dużej cząsteczce

d. przeciwciała monoklonalne są homogenne

a. przeciwciała rozpoznają hapten na antygenie

b. przeciwciała monoklonalne mogą pochodzić od szpiczaka mnogiego

d. przeciwciała monoklonalne są homogenne

a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.

c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.

g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.

h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,

e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-końca

f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.

b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.

d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C.

c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.

f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.

d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej

c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)

a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)

f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.

d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej

a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)

e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.

o. Masę cząsteczkową białek można oznaczyć np. stosując metodę spektrometrii mas z użyciem elektrorozpraszania (electrospray) lub techniki elektroforezy natywnej.

i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.

d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.

g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.

h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.

n. Elektroforeza dwukierunkowa to połączenie techniki elektroforezy typu SDS-PAGE i techniki Western blotting.

j. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się np. specyficzne oddziaływanie białka z przeciwciałami.

b. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.

l. Podczas frakcjonowania białek wykorzystuje się ich zmniejszoną rozpuszczalność w stężonych roztworach niektórych soli.

m. Ultrawirowanie jest metodą służącą zarówno do rozdziału białek jak i oznaczenia ich masy cząsteczkowej.

c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.

k. Podczas frakcjonowania białek wykorzystuje się ich zwiększoną rozpuszczalność w stężonych roztworach niektórych soli.

f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.

a. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.

e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.

g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.

j. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się np. specyficzne oddziaływanie białka z przeciwciałami.

b. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.

l. Podczas frakcjonowania białek wykorzystuje się ich zmniejszoną rozpuszczalność w stężonych roztworach niektórych soli.

m. Ultrawirowanie jest metodą służącą zarówno do rozdziału białek jak i oznaczenia ich masy cząsteczkowej.

f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.

Leu polarny

Trp niepolarny aromatyczny

Ser zawiera gr OH

Leu niepolarny alifaityczny

Cys zawiera siarkę

Glu zasadowy

a. Lys - zasadowy

Lys kwasowy

Glu kwaśny

Trp niepolarny aromatyczny

Ser zawiera gr OH

Leu niepolarny alifaityczny

Cys zawiera siarkę

a. Lys - zasadowy

Glu kwaśny

d. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.

e. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.

c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.

a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.

h. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.

g. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.

d. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.

b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.

f. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.

c. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.

i. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.

e. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.

h. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.

d. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.

c. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.