Fiszki

Puchatek 2 Egzamin

Test w formie fiszek Puchatek 2 Egzamin
Ilość pytań: 34 Rozwiązywany: 2754 razy
Wskaż, które ze stwierdzeń poprawnie opisują procesy syntezy i degradacji kwasów tłuszczowych:
Kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych swobodnie dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną.
Substraty do syntezy kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym - ACP (acyl carrier protein)
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2, natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
β-oksydacja może zachodzić przy udziale wolnych reszt acylowych.
Kwasy tłuszczowe o parzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy.
Substraty do syntezy kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym - ACP (acyl carrier protein)
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2, natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
Wskaż, które ze stwierdzeń dotyczą lipazy wrażliwej na hormony:
Jest to enzym trawiący tłuszcze w układzie pokarmowym
Jest to enzym ulegający fosforylacji przez kinazę białkową A, co zwiększa jej aktywność
Lipaza wrażliwa na hormony jest aktywowana w stanie sytości w celu umożliwienia pobierania przez komórki kwasów tłuszczowych z krwi.
Lipaza wrażliwa na hormony katalizuje rozkład diacylogliceroli do monoacylogliceroli i kwasów tłuszczowych.
Enzym ten jest aktywowany przez ufosforylowaną perylipinę, dzięki czemu dochodzi do uwolnienia kwasów tłuszczowych z triacylogliceroli.
Jest to enzym ulegający fosforylacji przez kinazę białkową A, co zwiększa jej aktywność
Wskaż, które z poniższych pytań poprawnie opisują enzymy asymilujące amoniak u ssaków:
Źródłem elektronów do reakcji katalizowanej przez dehydrogenazę α-ketoglutaranową może być wyłącznie NADH
W warunkach fizjologicznych dehydrogenaza α-ketoglutaranowa wydajnie katalizuje reakcję prowadzącą do uwolnienia amoniaku
Syntetaza glutaminowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od NADPH
Dehydrogenaza α-ketoglutaranowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od ATP
Syntetaza glutaminowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od ATP
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących magazynowania glikogenu są prawdziwe?
Glikogen jest przechowywany w mięśniach i wątrobie
Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości
Glikogen wypełnia prawie całkowicie jądra komórek, które specjalizują się w jego przechowywaniu
Glikogen jest glownym zrodlem energii do przechowywanej w mózgu
Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane bardziej gwałtownie niż rezerwy tłuszczu
Glikogen jest przechowywany w mięśniach i wątrobie
Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości
Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane bardziej gwałtownie niż rezerwy tłuszczu
Które z poniższych stwierdzeń o cyklu Corich oraz jego fizjologicznych konsekwencji dla organizmu są poprawne?
W cyklu corich synteza glukozy zachodzi w mięśniach
W cyklu corich synteza ATP zachodzi w mięśniach
W cyklu corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę
W cyklu corich mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych
W cyklu corich synteza mleczanu zachodzi w wątrobie
W cyklu corich synteza ATP zachodzi w mięśniach
W cyklu corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę
W cyklu corich mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych
Aktyna jest białkiem, które:
w formie globularnej (G) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
oddziałowuje silnie z miozyną, gdy ADP jest przyłączony do miozyny lub gdy miejsce wiązania nukleotydu w miozynie jest zajęte przez ADP I P
w roztworach występuje jako monomer o masie 42 kDa, zwany aktyną G lub polimeryzuje do formy fibrylarnej zwanej aktyną F
stanowi główny składnik cienkich filamentów w mięśniu
jest CTPazą, cykl CTP-CDP aktyny bierze udział w polimeryzacji i depolimeryzacji filamentu
w formie fibrylarnej (F) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
oddziałowuje silnie z miozyną, gdy ADP jest przyłączony do miozyny lub gdy miejsce wiązania nukleotydu w miozynie jest zajęte przez ADP I P
w roztworach występuje jako monomer o masie 42 kDa, zwany aktyną G lub polimeryzuje do formy fibrylarnej zwanej aktyną F
stanowi główny składnik cienkich filamentów w mięśniu
w formie fibrylarnej (F) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
Wskaż, które z poniższych stwierdzeń poprawnie opisują cykl mocznikowy:
Celem cyklu mocznikowego jest przekształcanie toksycznego dla komórki amoniaku w nietoksyczną glutaminę.
Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami - przez karbamoilofosforan i asparaginian.
Pozytywnym efektem ubocznym cyklu mocznikowego jest produkcja ATP.
Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek.
Żadna z podanych odpowiedzi nie jest poprawna.
Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami - przez karbamoilofosforan i asparaginian.
Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek.
Które z poniższych stężeń o miozynie są poprawne?
Miozyna jest ATPazą.
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty grube.
Miozyna wiąże spolimeryzowaną aktynę
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty cienkie.
Miozyna składa się z dwóch łańcuchów polipeptydowych, z których jeden tworzy superskręconą alfa-helisę, a drugi globularną głowę.
Miozyna składa się z sześciu łańcuchów polipeptydowych
Miozyna zawiera domeny, które oddziałują ze sobą w celu pełnienia funkcji fizjologicznej.
Miozyna jest ATPazą.
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty grube.
Miozyna wiąże spolimeryzowaną aktynę
Miozyna składa się z sześciu łańcuchów polipeptydowych
Miozyna zawiera domeny, które oddziałują ze sobą w celu pełnienia funkcji fizjologicznej.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących karboksylazy/oksygenazy rybulozo-1,5-bifosforanu (rubisco) są prawdziwe?
Rubisco jest enzymem o wysokiej aktywności katalitycznej.
Wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Rubisco jest enzymem o niskiej aktywności katalitycznej.
W chloroplastach jest obecna w niskich stężeniach.
W chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach.
Katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bifosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym we wnętrzu tylakoidów.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym na powierzchni błon tylakoidów.
Rubisco jest metaloenzymem wymagającym do swojej aktywności jonów Na+
Katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bifosforanem, a tlenem cząsteczkowym (O2) która obniża efektywność fotosyntezy.
Wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością.
Rubisco jest enzymem o niskiej aktywności katalitycznej.
W chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach.
Katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bifosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym na powierzchni błon tylakoidów.
Katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bifosforanem, a tlenem cząsteczkowym (O2) która obniża efektywność fotosyntezy.
Dopasuj poszczególne nazwy do ich opisu:
mleczan
glicerol
acetylo-CoA
łatwo przekształcany w pirogronian
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
mleczan
łatwo przekształcany w pirogronian
glicerol
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton
acetylo-CoA
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
Dopasuj stwierdzenia poprawnie opisujące wskazane enzymy:
Fosfofruktokinaza
Kinaza pirogronowa
Fruktozo-1,6-bisfosfataza
wymaga ATP do przeprowadzenia reakcji
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Fosfofruktokinaza
wymaga ATP do przeprowadzenia reakcji
Kinaza pirogronowa
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Fruktozo-1,6-bisfosfataza
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Które stwierdzenia na temat S-adenozylometioniny (SAM) są prawdziwe?
służy jako donor grup metylowych w reakcjach biosyntez
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga ATP
SAM jest mniej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę akceptora powstanie S-adenozylohomocysteina
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę donora powstanie S-adenozylohomocysteina
SAM jest prekursorem etylenu, gazowego hormonu u roślin
SAM powstanie w wyniku przeniesienia ADP na metioninę
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga witaminy B12
SAM jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
służy jako donor grup metylowych w reakcjach biosyntez
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę akceptora powstanie S-adenozylohomocysteina
SAM jest prekursorem etylenu, gazowego hormonu u roślin
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga witaminy B12
SAM jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
Przyporządkuj poszczególnym przenośnikom elektronów odpowiedni opis:
cytochrom C
plastochinol
koenzym Q
plastochinon
plastocyjanina
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
cytochrom C
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
plastochinol
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
koenzym Q
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
plastochinon
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
plastocyjanina
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
Wskaż, które z poniższych cech są wspólne dla procesów fosforylacji oksydacyjnej i fotosyntezy:
wykorzystywane są wysokoenergetyczne elektrony wzbudzone światłem
Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP
wytwarzany jest gradient protonów i potencjał błonowy w poprzek błony
jednym z produktów jest NADH
w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony.
Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP
w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony.
Dopasuj biocząsteczkę do pełnionej przez nią funkcji:
Aktywowana forma octanu do syntezy kwasów tłuszczowych
Transport acetylo-CoA z mitochondrium do cytoplazmy
Transport reszt acylowych do mitochondrium
Aktywowana forma kwasu tłuszczowego
Forma octanu transportowana we krwi
malonylo-ACP
Cytrynian
Karnityna
acyloadenylan
D-3-hydroksymaślan
Aktywowana forma octanu do syntezy kwasów tłuszczowych
malonylo-ACP
Transport acetylo-CoA z mitochondrium do cytoplazmy
Cytrynian
Transport reszt acylowych do mitochondrium
Karnityna
Aktywowana forma kwasu tłuszczowego
acyloadenylan
Forma octanu transportowana we krwi
D-3-hydroksymaślan
Przyporządkuj wymienione aminokwasy jako glukogenne (G), ketogenne (K) lub zarówno jedne jak i drugie (GK):
walina G
leucyna K
fenyloalanina GK
glutaminian G
Wskaż, które odpowiedzi dotyczące systemów czucia są prawdziwe:
w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów
istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor
Żadna odpowiedź nie jest poprawna
istnieją 4 różne chromofory zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
istnieje 1 chromofor zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych
w odczuwanie smaku soli, octu ostrej papryki zaangażowane są białka o siedmiu helisach transbłonowych
w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów
istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor
istnieje 1 chromofor zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych
Przyporządkuj procesy do przedziałów komórkowych w których one występują
cykl kwasów trójkarboksylowych
cykl Calvina
budowanie gradientu protonów (ssaki)
defosforylacja glukozo-6-fosforanu
synteza ATP (w fotosyntezie)
glikoliza
synteza ATP (ssaki)
szlak pentozofosforanowy
cykl glioksalowy
budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
matrix mitochondrialna
stroma chloroplastów
wewnętrzna błona mitochondrialna
retikulum endoplazmatyczne
światło tylakoidów
cytoplazma
matrix mitochondrium
cytozol
peroksysomy
światło tylakoidów
cykl kwasów trójkarboksylowych
matrix mitochondrialna
cykl Calvina
stroma chloroplastów
budowanie gradientu protonów (ssaki)
wewnętrzna błona mitochondrialna
defosforylacja glukozo-6-fosforanu
retikulum endoplazmatyczne
synteza ATP (w fotosyntezie)
światło tylakoidów
glikoliza
cytoplazma
synteza ATP (ssaki)
matrix mitochondrium
szlak pentozofosforanowy
cytozol
cykl glioksalowy
peroksysomy
budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
światło tylakoidów
Które ze stwierdzeń na temat cyklu Q zachodzącego podczas fosforylacji oksydacyjnej są prawdziwe?
Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony
Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c
Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej
Cykl Q zachodzi w kompleksie I zwanym oksydoreduktazą NADH-Q
Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego
Protony uwalniane są do cytoplazmatycznej strony błony
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c
Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego
Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c
Protony uwalniane są do cytoplazmatycznej strony błony
Które ze stwierdzeń dotyczących szlaku pentozofosforanowego są prawdziwe:
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez
Przy wysokim stężeniu NADPH, szlak pentozofosforanowy może wytwarzać NADH.
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami cyklu Krebsa
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do redukcji ATP
szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.
szlak pentozofosforanowy jest źródłem prekursora kwasów tłuszczowych
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do syntezy ATP
szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do redukcji ATP
szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.
szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+

Powiązane tematy

#puchatek #egzamin

Inne tryby