Formularz kontaktowy
Memorizer+

Wykup dostęp

Ta funkcja jest dostępna dla użytkowników, którzy wykupili plan Memorizer+

Fiszki

Puchatek 2 Egzamin

Test w formie fiszek Puchatek 2 Egzamin
Ilość pytań: 34 Rozwiązywany: 2939 razy
Wskaż, które ze stwierdzeń poprawnie opisują procesy syntezy i degradacji kwasów tłuszczowych:
Kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych swobodnie dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną.
β-oksydacja może zachodzić przy udziale wolnych reszt acylowych.
Kwasy tłuszczowe o parzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy.
Substraty do syntezy kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym - ACP (acyl carrier protein)
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2, natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
Substraty do syntezy kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym - ACP (acyl carrier protein)
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2, natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
Wskaż, które ze stwierdzeń poprawnie opisują procesy syntezy i degradacji kwasów tłuszczowych:
Kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych swobodnie dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną.
β-oksydacja może zachodzić przy udziale wolnych reszt acylowych.
Kwasy tłuszczowe o parzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy.
Substraty do syntezy kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym - ACP (acyl carrier protein)
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2, natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
Wskaż, które ze stwierdzeń dotyczą lipazy wrażliwej na hormony:
Lipaza wrażliwa na hormony katalizuje rozkład diacylogliceroli do monoacylogliceroli i kwasów tłuszczowych.
Lipaza wrażliwa na hormony jest aktywowana w stanie sytości w celu umożliwienia pobierania przez komórki kwasów tłuszczowych z krwi.
Enzym ten jest aktywowany przez ufosforylowaną perylipinę, dzięki czemu dochodzi do uwolnienia kwasów tłuszczowych z triacylogliceroli.
Jest to enzym trawiący tłuszcze w układzie pokarmowym
Jest to enzym ulegający fosforylacji przez kinazę białkową A, co zwiększa jej aktywność
Jest to enzym ulegający fosforylacji przez kinazę białkową A, co zwiększa jej aktywność
Wskaż, które ze stwierdzeń dotyczą lipazy wrażliwej na hormony:
Lipaza wrażliwa na hormony katalizuje rozkład diacylogliceroli do monoacylogliceroli i kwasów tłuszczowych.
Lipaza wrażliwa na hormony jest aktywowana w stanie sytości w celu umożliwienia pobierania przez komórki kwasów tłuszczowych z krwi.
Enzym ten jest aktywowany przez ufosforylowaną perylipinę, dzięki czemu dochodzi do uwolnienia kwasów tłuszczowych z triacylogliceroli.
Jest to enzym trawiący tłuszcze w układzie pokarmowym
Jest to enzym ulegający fosforylacji przez kinazę białkową A, co zwiększa jej aktywność
Wskaż, które z poniższych pytań poprawnie opisują enzymy asymilujące amoniak u ssaków:
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od NADPH
Syntetaza glutaminowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Źródłem elektronów do reakcji katalizowanej przez dehydrogenazę α-ketoglutaranową może być wyłącznie NADH
Dehydrogenaza α-ketoglutaranowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od ATP
W warunkach fizjologicznych dehydrogenaza α-ketoglutaranowa wydajnie katalizuje reakcję prowadzącą do uwolnienia amoniaku
Syntetaza glutaminowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od ATP
Wskaż, które z poniższych pytań poprawnie opisują enzymy asymilujące amoniak u ssaków:
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od NADPH
Syntetaza glutaminowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Źródłem elektronów do reakcji katalizowanej przez dehydrogenazę α-ketoglutaranową może być wyłącznie NADH
Dehydrogenaza α-ketoglutaranowa ma niską wartość stałej Michaelisa dla amoniaku, co pozwala na wydajne wiązanie amoniaku
Syntetaza glutaminowa jest enzymem zależnym od ATP
W warunkach fizjologicznych dehydrogenaza α-ketoglutaranowa wydajnie katalizuje reakcję prowadzącą do uwolnienia amoniaku
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących magazynowania glikogenu są prawdziwe?
Glikogen jest glownym zrodlem energii do przechowywanej w mózgu
Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane bardziej gwałtownie niż rezerwy tłuszczu
Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości
Glikogen wypełnia prawie całkowicie jądra komórek, które specjalizują się w jego przechowywaniu
Glikogen jest przechowywany w mięśniach i wątrobie
Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane bardziej gwałtownie niż rezerwy tłuszczu
Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości
Glikogen jest przechowywany w mięśniach i wątrobie
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących magazynowania glikogenu są prawdziwe?
Glikogen jest glownym zrodlem energii do przechowywanej w mózgu
Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane bardziej gwałtownie niż rezerwy tłuszczu
Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości
Glikogen wypełnia prawie całkowicie jądra komórek, które specjalizują się w jego przechowywaniu
Glikogen jest przechowywany w mięśniach i wątrobie
Które z poniższych stwierdzeń o cyklu Corich oraz jego fizjologicznych konsekwencji dla organizmu są poprawne?
W cyklu corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę
W cyklu corich synteza glukozy zachodzi w mięśniach
W cyklu corich mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych
W cyklu corich synteza ATP zachodzi w mięśniach
W cyklu corich synteza mleczanu zachodzi w wątrobie
W cyklu corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę
W cyklu corich mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych
W cyklu corich synteza ATP zachodzi w mięśniach
Które z poniższych stwierdzeń o cyklu Corich oraz jego fizjologicznych konsekwencji dla organizmu są poprawne?
W cyklu corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę
W cyklu corich synteza glukozy zachodzi w mięśniach
W cyklu corich mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych
W cyklu corich synteza ATP zachodzi w mięśniach
W cyklu corich synteza mleczanu zachodzi w wątrobie
Aktyna jest białkiem, które:
w formie globularnej (G) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
jest CTPazą, cykl CTP-CDP aktyny bierze udział w polimeryzacji i depolimeryzacji filamentu
oddziałowuje silnie z miozyną, gdy ADP jest przyłączony do miozyny lub gdy miejsce wiązania nukleotydu w miozynie jest zajęte przez ADP I P
w formie fibrylarnej (F) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
stanowi główny składnik cienkich filamentów w mięśniu
w roztworach występuje jako monomer o masie 42 kDa, zwany aktyną G lub polimeryzuje do formy fibrylarnej zwanej aktyną F
oddziałowuje silnie z miozyną, gdy ADP jest przyłączony do miozyny lub gdy miejsce wiązania nukleotydu w miozynie jest zajęte przez ADP I P
w formie fibrylarnej (F) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
stanowi główny składnik cienkich filamentów w mięśniu
w roztworach występuje jako monomer o masie 42 kDa, zwany aktyną G lub polimeryzuje do formy fibrylarnej zwanej aktyną F
Aktyna jest białkiem, które:
w formie globularnej (G) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
jest CTPazą, cykl CTP-CDP aktyny bierze udział w polimeryzacji i depolimeryzacji filamentu
oddziałowuje silnie z miozyną, gdy ADP jest przyłączony do miozyny lub gdy miejsce wiązania nukleotydu w miozynie jest zajęte przez ADP I P
w formie fibrylarnej (F) wiąże się w sposób ukierunkowany z globularnymi głowami miozyny
stanowi główny składnik cienkich filamentów w mięśniu
w roztworach występuje jako monomer o masie 42 kDa, zwany aktyną G lub polimeryzuje do formy fibrylarnej zwanej aktyną F
Wskaż, które z poniższych stwierdzeń poprawnie opisują cykl mocznikowy:
Celem cyklu mocznikowego jest przekształcanie toksycznego dla komórki amoniaku w nietoksyczną glutaminę.
Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami - przez karbamoilofosforan i asparaginian.
Żadna z podanych odpowiedzi nie jest poprawna.
Pozytywnym efektem ubocznym cyklu mocznikowego jest produkcja ATP.
Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek.
Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami - przez karbamoilofosforan i asparaginian.
Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek.
Wskaż, które z poniższych stwierdzeń poprawnie opisują cykl mocznikowy:
Celem cyklu mocznikowego jest przekształcanie toksycznego dla komórki amoniaku w nietoksyczną glutaminę.
Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami - przez karbamoilofosforan i asparaginian.
Żadna z podanych odpowiedzi nie jest poprawna.
Pozytywnym efektem ubocznym cyklu mocznikowego jest produkcja ATP.
Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek.
Które z poniższych stężeń o miozynie są poprawne?
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty cienkie.
Miozyna składa się z dwóch łańcuchów polipeptydowych, z których jeden tworzy superskręconą alfa-helisę, a drugi globularną głowę.
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty grube.
Miozyna wiąże spolimeryzowaną aktynę
Miozyna zawiera domeny, które oddziałują ze sobą w celu pełnienia funkcji fizjologicznej.
Miozyna składa się z sześciu łańcuchów polipeptydowych
Miozyna jest ATPazą.
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty grube.
Miozyna wiąże spolimeryzowaną aktynę
Miozyna zawiera domeny, które oddziałują ze sobą w celu pełnienia funkcji fizjologicznej.
Miozyna składa się z sześciu łańcuchów polipeptydowych
Miozyna jest ATPazą.
Które z poniższych stężeń o miozynie są poprawne?
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty cienkie.
Miozyna składa się z dwóch łańcuchów polipeptydowych, z których jeden tworzy superskręconą alfa-helisę, a drugi globularną głowę.
In vitro, miozyna spontanicznie organizuje się w filamenty grube.
Miozyna wiąże spolimeryzowaną aktynę
Miozyna zawiera domeny, które oddziałują ze sobą w celu pełnienia funkcji fizjologicznej.
Miozyna składa się z sześciu łańcuchów polipeptydowych
Miozyna jest ATPazą.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących karboksylazy/oksygenazy rybulozo-1,5-bifosforanu (rubisco) są prawdziwe?
Katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bifosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym na powierzchni błon tylakoidów.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bifosforanem, a tlenem cząsteczkowym (O2) która obniża efektywność fotosyntezy.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym we wnętrzu tylakoidów.
W chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach.
Rubisco jest enzymem o wysokiej aktywności katalitycznej.
Wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością.
Rubisco jest enzymem o niskiej aktywności katalitycznej.
W chloroplastach jest obecna w niskich stężeniach.
Rubisco jest metaloenzymem wymagającym do swojej aktywności jonów Na+
Katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bifosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym na powierzchni błon tylakoidów.
Katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bifosforanem, a tlenem cząsteczkowym (O2) która obniża efektywność fotosyntezy.
W chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach.
Wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością.
Rubisco jest enzymem o niskiej aktywności katalitycznej.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących karboksylazy/oksygenazy rybulozo-1,5-bifosforanu (rubisco) są prawdziwe?
Katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bifosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym na powierzchni błon tylakoidów.
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bifosforanem, a tlenem cząsteczkowym (O2) która obniża efektywność fotosyntezy.
Rubisco jest enzymem zlokalizowanym we wnętrzu tylakoidów.
W chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach.
Rubisco jest enzymem o wysokiej aktywności katalitycznej.
Wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością.
Rubisco jest enzymem o niskiej aktywności katalitycznej.
W chloroplastach jest obecna w niskich stężeniach.
Rubisco jest metaloenzymem wymagającym do swojej aktywności jonów Na+
Dopasuj poszczególne nazwy do ich opisu:
mleczan
glicerol
acetylo-CoA
łatwo przekształcany w pirogronian
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
mleczan
łatwo przekształcany w pirogronian
glicerol
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton
acetylo-CoA
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
Dopasuj poszczególne nazwy do ich opisu:
mleczan
glicerol
acetylo-CoA
łatwo przekształcany w pirogronian
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
Dopasuj stwierdzenia poprawnie opisujące wskazane enzymy:
Fosfofruktokinaza
Kinaza pirogronowa
Fruktozo-1,6-bisfosfataza
wymaga ATP do przeprowadzenia reakcji
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Fosfofruktokinaza
wymaga ATP do przeprowadzenia reakcji
Kinaza pirogronowa
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Fruktozo-1,6-bisfosfataza
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Dopasuj stwierdzenia poprawnie opisujące wskazane enzymy:
Fosfofruktokinaza
Kinaza pirogronowa
Fruktozo-1,6-bisfosfataza
wymaga ATP do przeprowadzenia reakcji
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
w wyniku reakcji katalizowanej przez ten enzym powstaje ATP
Które stwierdzenia na temat S-adenozylometioniny (SAM) są prawdziwe?
służy jako donor grup metylowych w reakcjach biosyntez
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga witaminy B12
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę donora powstanie S-adenozylohomocysteina
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę akceptora powstanie S-adenozylohomocysteina
SAM jest prekursorem etylenu, gazowego hormonu u roślin
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga ATP
SAM jest mniej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
SAM powstanie w wyniku przeniesienia ADP na metioninę
SAM jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
służy jako donor grup metylowych w reakcjach biosyntez
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga witaminy B12
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę akceptora powstanie S-adenozylohomocysteina
SAM jest prekursorem etylenu, gazowego hormonu u roślin
SAM jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
Które stwierdzenia na temat S-adenozylometioniny (SAM) są prawdziwe?
służy jako donor grup metylowych w reakcjach biosyntez
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga witaminy B12
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę donora powstanie S-adenozylohomocysteina
Po przeniesieniu zaktywowanej grupy metylowej na cząsteczkę akceptora powstanie S-adenozylohomocysteina
SAM jest prekursorem etylenu, gazowego hormonu u roślin
Regeneracja metioniny z homocysteiny wymaga ATP
SAM jest mniej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
SAM powstanie w wyniku przeniesienia ADP na metioninę
SAM jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż tetrahydrofolian
Przyporządkuj poszczególnym przenośnikom elektronów odpowiedni opis:
cytochrom C
plastochinol
koenzym Q
plastochinon
plastocyjanina
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
cytochrom C
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
plastochinol
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
koenzym Q
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
plastochinon
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
plastocyjanina
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
Przyporządkuj poszczególnym przenośnikom elektronów odpowiedni opis:
cytochrom C
plastochinol
koenzym Q
plastochinon
plastocyjanina
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
Wskaż, które z poniższych cech są wspólne dla procesów fosforylacji oksydacyjnej i fotosyntezy:
wykorzystywane są wysokoenergetyczne elektrony wzbudzone światłem
wytwarzany jest gradient protonów i potencjał błonowy w poprzek błony
Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP
w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony.
jednym z produktów jest NADH
Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP
w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony.
Wskaż, które z poniższych cech są wspólne dla procesów fosforylacji oksydacyjnej i fotosyntezy:
wykorzystywane są wysokoenergetyczne elektrony wzbudzone światłem
wytwarzany jest gradient protonów i potencjał błonowy w poprzek błony
Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP
w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony.
jednym z produktów jest NADH
Dopasuj biocząsteczkę do pełnionej przez nią funkcji:
Aktywowana forma octanu do syntezy kwasów tłuszczowych
Transport acetylo-CoA z mitochondrium do cytoplazmy
Transport reszt acylowych do mitochondrium
Aktywowana forma kwasu tłuszczowego
Forma octanu transportowana we krwi
malonylo-ACP
Cytrynian
Karnityna
acyloadenylan
D-3-hydroksymaślan
Aktywowana forma octanu do syntezy kwasów tłuszczowych
malonylo-ACP
Transport acetylo-CoA z mitochondrium do cytoplazmy
Cytrynian
Transport reszt acylowych do mitochondrium
Karnityna
Aktywowana forma kwasu tłuszczowego
acyloadenylan
Forma octanu transportowana we krwi
D-3-hydroksymaślan
Dopasuj biocząsteczkę do pełnionej przez nią funkcji:
Aktywowana forma octanu do syntezy kwasów tłuszczowych
Transport acetylo-CoA z mitochondrium do cytoplazmy
Transport reszt acylowych do mitochondrium
Aktywowana forma kwasu tłuszczowego
Forma octanu transportowana we krwi
malonylo-ACP
Cytrynian
Karnityna
acyloadenylan
D-3-hydroksymaślan
Przyporządkuj wymienione aminokwasy jako glukogenne (G), ketogenne (K) lub zarówno jedne jak i drugie (GK):
walina G
leucyna K
fenyloalanina GK
glutaminian G
Przyporządkuj wymienione aminokwasy jako glukogenne (G), ketogenne (K) lub zarówno jedne jak i drugie (GK):
Wskaż, które odpowiedzi dotyczące systemów czucia są prawdziwe:
w odczuwanie smaku soli, octu ostrej papryki zaangażowane są białka o siedmiu helisach transbłonowych
w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych
Żadna odpowiedź nie jest poprawna
istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor
istnieją 4 różne chromofory zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów
istnieje 1 chromofor zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych
istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor
w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów
istnieje 1 chromofor zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
Wskaż, które odpowiedzi dotyczące systemów czucia są prawdziwe:
w odczuwanie smaku soli, octu ostrej papryki zaangażowane są białka o siedmiu helisach transbłonowych
w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych
Żadna odpowiedź nie jest poprawna
istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor
istnieją 4 różne chromofory zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów
istnieje 1 chromofor zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów
Przyporządkuj procesy do przedziałów komórkowych w których one występują
cykl kwasów trójkarboksylowych
cykl Calvina
budowanie gradientu protonów (ssaki)
defosforylacja glukozo-6-fosforanu
synteza ATP (w fotosyntezie)
glikoliza
synteza ATP (ssaki)
szlak pentozofosforanowy
cykl glioksalowy
budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
matrix mitochondrialna
stroma chloroplastów
wewnętrzna błona mitochondrialna
retikulum endoplazmatyczne
światło tylakoidów
cytoplazma
matrix mitochondrium
cytozol
peroksysomy
światło tylakoidów
cykl kwasów trójkarboksylowych
matrix mitochondrialna
cykl Calvina
stroma chloroplastów
budowanie gradientu protonów (ssaki)
wewnętrzna błona mitochondrialna
defosforylacja glukozo-6-fosforanu
retikulum endoplazmatyczne
synteza ATP (w fotosyntezie)
światło tylakoidów
glikoliza
cytoplazma
synteza ATP (ssaki)
matrix mitochondrium
szlak pentozofosforanowy
cytozol
cykl glioksalowy
peroksysomy
budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
światło tylakoidów
Przyporządkuj procesy do przedziałów komórkowych w których one występują
cykl kwasów trójkarboksylowych
cykl Calvina
budowanie gradientu protonów (ssaki)
defosforylacja glukozo-6-fosforanu
synteza ATP (w fotosyntezie)
glikoliza
synteza ATP (ssaki)
szlak pentozofosforanowy
cykl glioksalowy
budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
matrix mitochondrialna
stroma chloroplastów
wewnętrzna błona mitochondrialna
retikulum endoplazmatyczne
światło tylakoidów
cytoplazma
matrix mitochondrium
cytozol
peroksysomy
światło tylakoidów
Które ze stwierdzeń na temat cyklu Q zachodzącego podczas fosforylacji oksydacyjnej są prawdziwe?
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej
Protony uwalniane są do cytoplazmatycznej strony błony
Cykl Q zachodzi w kompleksie I zwanym oksydoreduktazą NADH-Q
Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego
Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego
Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c
Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej
Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są do cytoplazmatycznej strony błony
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego
Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego
Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c
Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej
Które ze stwierdzeń na temat cyklu Q zachodzącego podczas fosforylacji oksydacyjnej są prawdziwe?
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej
Protony uwalniane są do cytoplazmatycznej strony błony
Cykl Q zachodzi w kompleksie I zwanym oksydoreduktazą NADH-Q
Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego
Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c
Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej
Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego
Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c
Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej
Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony
Które ze stwierdzeń dotyczących szlaku pentozofosforanowego są prawdziwe:
szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do syntezy ATP
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami cyklu Krebsa
szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH
szlak pentozofosforanowy jest źródłem prekursora kwasów tłuszczowych
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do redukcji ATP
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez
Przy wysokim stężeniu NADPH, szlak pentozofosforanowy może wytwarzać NADH.
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do redukcji ATP
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
Które ze stwierdzeń dotyczących szlaku pentozofosforanowego są prawdziwe:
szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do syntezy ATP
niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami cyklu Krebsa
szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH
szlak pentozofosforanowy jest źródłem prekursora kwasów tłuszczowych
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do redukcji ATP
szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez
Przy wysokim stężeniu NADPH, szlak pentozofosforanowy może wytwarzać NADH.
dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
Memorizer.pl

Cześć!

Wykryliśmy, że blokujesz reklamy na naszej stronie.

Reklamy, jak zapewne wiesz, pozwalają na utrzymanie i rozwój serwisu. W związku z tym prosimy Cię o ich odblokowanie by móc kontynuować naukę.

Wyłącz bloker reklam a następnie
Kliknij aby przeładować stronę
lub
Subskrybuj Memorizer+

Powiązane tematy

#puchatek #egzamin