Fiszki
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Test w formie fiszek Biochemia I egzamin Dobryszycki
Ilość pytań: 71
Rozwiązywany: 8763 razy
8 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących funkcjonowania przekaźników drugorzędowych w kaskadzie fosfatydyloinozytolowej są poprawne?
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
a. Diacyloglicerol (DAG) aktywuje kinazę białek A (PKA).
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
9 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących przenośników drugiego rzędu są prawdziwe?
b. Stan energetyczny komórki i stosunek stężeń ATP/ADP nie ma żadnego wpływu na transport przez przenośniki drugiego rzędu, ponieważ nie przeprowadza on hydrolizy ATP.
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
d. Wymiennik Na+-Ca2+ wykorzystuje gradient jonów Na+ w celu zwiększenia stężenia jonów Ca2+ w komórce.
a. Permeaza laktozy w celu transportu laktozy wykorzystuje gradient jonów Na+.
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
10 Każdemu z aktywnych przenośników wymienionych w lewej kolumnie przyporządkuj odpowiednią przenoszoną grupę
lipoamid
FADH2
pirofosforan tiaminy
ATP
. S-adenozylometionina
biotyna
urydynodifosforan glukozy
acylowa
elektrony
aldehydowa
fosforanowa
metylowa
CO2
glukoza
lipoamid
acylowa
FADH2
elektrony
pirofosforan tiaminy
aldehydowa
ATP
fosforanowa
. S-adenozylometionina
metylowa
biotyna
CO2
urydynodifosforan glukozy
glukoza
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
f. Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego.
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów
h. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej.
. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
13.3 Stężenie jonów Na+ na zewnątrz i w środku komórki wynosi odpowiednio: 143 i 14,0 mM, a stężenie jonów K+ odpowiednio: 4,0 i 157 mM. Potencjał transbłonowy układu w temperaturze 37°C wynosi - 50 mV. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
d. Gdyby potencjał transbłonowy był równy zeru, transport jonów K+ do wnętrza komórki wymagałby mniejszego nakładu energetycznego, niż przy potencjale wynoszącym - 50 mV.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
c. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ•mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ•mol-1.
a. Wymieniony w tym zadaniu potencjał transbłonowy mógłby być wytwarzany przez kanał błonowy jonów Na+ oraz niezależny kanał błonowy jonów K+.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
13.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych są prawdziwe?
c. Selektywność kanału bramkowanego ligandem zmienia się w zależności od tego, czy jest on związany ze swoim ligandem, czy nie.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
f. Białkowe kanały błonowe są zbudowane zwykle z wielu podjednostek, a średnica poru wzrasta wraz z ilością tych podjednostek.
g. Kanały błonowe wykorzystując źródła energii swobodnej takie jak ATP prowadzą transport jonów lub cząsteczek w kierunku termodynamicznie niekorzystnym.
b. Kanały bramkowane potencjałem stają się przepuszczalne dla odpowiednich jonów dopiero po przekroczeniu odpowiedniej wartości potencjału transbłonowego.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
i. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów, niewielkich metabolitów i większości białek. (
e. Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
13.5 Które z poniższych stwierdzeń opisujących kanał potasowy są poprawne:
e. W pierwszym odcinku kanału potasowego dochodzi do hydratacji jonu, aby ten mógł swobodnie przemieścić się do filtru selektywności
d. Kanał potasowy z Streptomyces.lividans ma kształt stożka, otwór po węższej stronie zwany filtrem selektywności powoduje, że tylko jony potasowe mogą swobodnie wnikać do wnętrza kanału, natomiast szeroki otwór po stronie docelowej umożliwia szybką dyfuzję jonów do cytoplazmy.
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
a. Kanał K+ umożliwia transport jonów sodowych tylko w obecności ATP, gdyż wydatek energii swobodnej niezbędny do dehydratacji jonu sodowego jest znaczny
c. Kanał pokrywa większość kosztów odwodnienia K+, ponieważ umożliwia kompensujące odziaływania z grupami aminowymi wyściełającymi filtr selektywności
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
7 Błonowy potencjał równowagowy dla jonów K+ można zdefiniować jako wartość napięcia, które ustali się w poprzek błony wtedy, gdy strumień jonów K+ wpływających do komórki będzie równy strumieniowi jonów K+ wypływających z komórki. Wiadomo, że wartość potencjału równowagowego dla jonów potasowych w przypadku pewnego neuronu wynosi - 85 mV w temperaturze 37°C. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
b. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy wyższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
a. W podanych warunkach w stanie równowagi stężenie jonów K+ wewnątrz komórki i na zewnętrz jest takie samo.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
9 Na poniższym rysunku przedstawiono schematycznie system transportu czterech substancji chemicznych: X, Y, Z oraz S, który realizowany jest przez trzy białka, oznaczone literami A, B i C, zlokalizowane w błonie komórkowej. Które z poniższych stwierdzeń na temat tego systemu transportu i jego elementów są prawdziwe?
a. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X,Y,Z oraz S są odpowiednio K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C nie ma wpływu na import glukozy (Z) do komórki.
g. Białko B jest symporterem substancji Y względem substancji Z. (antyporterem)
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
d. Substancja Z może być transportowana do wnętrza komórki aktywnie z wykorzystaniem gradientu stężenia substancji Y, utworzonego przez pompę A.
c. Białko A jest kanałem jonowym utrzymującym gradient stężenia substancji X oraz Y w poprzek błony komórkowej.
f. Ponieważ białko B nie jest ATPazą nie może przeprowadzać aktywnego importu substancji Z do komórki.
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
11 Które ze stwierdzeń o 1,4,5-trifosforanie inozytolu są poprawne?
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie
o. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
h. Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej
k. Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
Fosfatyd to najprostsza sfingomielina.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego.
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym.
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
1 Karbamoilotransferaza asparaginianowa (ATCaza):
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
jej substratami do reakcji jest asparagina i karbamoilofosforan.
a. ATP jest jej inhibitorem
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
h. Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie
g. Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
. Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
c. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
i. Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
6 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinazy białkowej A (PKA) są prawdziwe?
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
d. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
b. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
e. ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane.
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna pi
f. Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.