Ktore z podanych niżej związków mogą być wykorzystane do znakowania fragmentu DNA przy wykorzystaniu kinazy polinukleotydowej:
dATP, znakowany 32P w pozycji γ (gama)
dGTP , znakowany w pozycji α lub γ (alfa lub gama- obojętnie)
[α(alfa)-32P]-dATP
[γ(gama)-32P]-ATP
dATP, znakowany 32P w pozycji γ (gama)
[γ(gama)-32P]-ATP
Które z podanych wektorów jest najmniej przydatny do sekwencjonowania genomu ssaczego ?
wektor będący pochodną faga
BAC
kosmid
YAC
wektor plazmidowy
wektor plazmidowy
Rysunek wektora pGEM3Z i wskazać cechy prawdziwe:
może być użyty do otrzymywania ssDNA
może tworzyć dsRNA służy do transkrypcji in vitro i otrzymywania dsRNA do wyciszania genowego sond do hybrydyzacji
ma gen markerowy do ekspresji genu w organizmie drożdżowym
jest kosmidem
może być użyty do otrzymywania ssDNA
może tworzyć dsRNA służy do transkrypcji in vitro i otrzymywania dsRNA do wyciszania genowego sond do hybrydyzacji
Pytanie na temat pożywki M9 :(jej charakterystyka
po dodaniu glukozy otrzymamy pozywke LB
zawiera tylko zwiazki nieorganiczne
zawiera ampicylinę
ma ściśle zdefiniowany skład
zawiera tylko zwiazki organiczne
ma ściśle zdefiniowany skład
W celu otrzymania preparatu DNA plazmidowego z kom. bakteryjnej dodano NaOH w takiej ilosci iz wartosc pH wynosila 12.5 Ktory z opisow / charakterystyk jest prawdziwe
te co sie same zligowaly stanowia jedynie 1,2 % w porownaniu do eksperymentu kontrolnego gdzie nie było defosforylacji
w komorkach nie bedzie aktywnosci enzymu XYZ
w tych warunkach caly dsDNA jaki znajdowal sie w komorce ulegl dysocjacji do pojedynczych nici
te co sie same zligowaly stanowia jedynie 1,2 % w porownaniu do eksperymentu kontrolnego gdzie nie było defosforylacji
Mamy opisany eksperyment restrykcji jakiegoś faga. Najpierw 16 µl DNA w probówce. Do tego dodajemy kolejno:
1. 2µl buforu
2. 2 µl roztworu z enzymem
Pytanie: Skoro optymalne stężenie NaCl dla enzymu to 50mM to jakie było wyjściowe stężenie tej soli w dodawanym buforze
trudno powiedziec bo za malo informacji
500mM
10mM
50mM
200mM
500mM
W trakcie elektroforezy w żelu agarozowym, w nieobecności bromku etydyny:
czasteczka dsDNA porusza sie w kierunku elektrody ujemnej
fragmenty dsDNA o dlugosci 1006bp i 1007bp moga byc rozdzielone w celu preparatywnym
czasteczkki dsDNA sa obdarzone ladunkiem dodatnim
liniowe czasteczki dsDNA poruszaja sie tym szybciej im sa krotsze
superzwiniete czasteczki dsDNA poruszaja sie wolniej niz odpowiednie im zlinearyzowane
fragmenty dsDNA o dlugosci 1006bp i 1007bp moga byc rozdzielone w celu preparatywnym
liniowe czasteczki dsDNA poruszaja sie tym szybciej im sa krotsze
Dwie próbki kompetentnych komórek E.coli poddano transformacji wektorem zawierającym gen AmpR (opornosc na ampicyline). I potem mamy dwie różne sytuacje:
1. dodano do nich niewielka ilosc pozywki plynnej i po ok. 2 min umieszczono na pożywce zawierająca ampicylinę.
2. dodano ta sama ilosci pozywki plynnej i po 30 min inkubacji umieszczono na pożywce z ampicylina.
Jakie zanotowano obserwacje:
szalka pierwsza 0 kolonii i szalka druga 300 kolonii
szalka pierwsza 30 kolonii i szalka druga 400 kolonii
szalka pierwsza 300 kolonii i szalka druga 300 kolonii
szalka pierwsza 300 kolonii i szalka druga 0 kolonii
szalka pierwsza 300 kolonii i szalka druga 30 kolonii
szalka pierwsza 30 kolonii i szalka druga 400 kolonii
Fragmenty (ramiona - w sumie 30kb) WEKTORA ZASTĘPCZEGO poddawano ligacji z fragmentami DNA majacymi prawidlowe konce lepkie odpowiednie do ramion wektora. Jaki maksymalny rozmiar mogl mieć wsczepiany w ten wektor odcinek:
8kb
100kb
20kb
40kb
20kb
Doświadczenie ktorego celem jest nokaut genu mysiego XYZ. Komórki macierzyste, do których wprowadzany jest gen rekombinowany:
zawierają 1 allel zmutowany i 1 typ dzikiego genu XYZ
poddawane są selekcji, ktorej celem jest wybrac te w ktorych zaszla rekombinacja niehomologiczna
zawierają oba allele typu dzikiego
zawieraja gen Tk
sa oporne na dzialanie neomycyny
zawierają oba allele typu dzikiego
W pewnym laboratorium prowadzono badania, których celem było scharakteryzowanie
aktywatora transkrypcji genu glukokinazy wątrobowej. W tym celu korzystając z odpowiedniej biblioteki sklonowano gen, z wysokim prawdopodobienstwem kodujący ten aktywator. W celu eksperymentalnego potwierdzenia, że otrzymany DNA rzeczywiście koduje aktywator posłużono się testem zilustrowanym na przedstawionym poniżej schemacie. W teście tym wykorzystano dwa
plazmidy - jeden z nich zawierał gen kodujący aktywator, drugi gen reporterowy. Plazmidami tymi transfekowano odpowiednie komórki. Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do testu zilustrowanego na schemacie
żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe
pojawienie się transkryptów genu reporterowego w komórce zalezy od oddziaływania produktu sklonowanego genu z elementem regulatorowym, kontrolującym transkrypcję genu reporterowego
plazmid oznaczony numerem 2 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 1 gen kodujący aktywator
element regulatorowy, obecny w plazmidzie z genem reporterowym, to sekwencja specyficznie wiążąca produkt genu reporterowego
plazmid oznaczony numerem 1 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 2 gen kodujący aktywator
pojawienie się transkryptów genu reporterowego w komórce zalezy od oddziaływania produktu sklonowanego genu z elementem regulatorowym, kontrolującym transkrypcję genu reporterowego
plazmid oznaczony numerem 2 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 1 gen kodujący aktywator
Spośród podanych poniżej zestawów proszę wybrać zawierający najwłaściwsze uzupełnienia dla następującego twierdzenia: “ddNTP, używany do sekwencjonowania DNA metodą Sangera charakteryzuje się tym, że nie posiada on ….......
przy węglach …..... i ”
OH, 2’, 3’
metyl, 2’, 3’
karboksyl, 2’, 3’
OH, 2’, 5’
żaden z powyższych
OH, 2’, 3’
Jednym z etapów eksperymentu zmierzającego do izolacji nieznanego czynnika transkrypcji (represora XYZ) była chromatografia jonowymienna. W celu identyfikacji frakcji zwierających ten
czynnik posłużono się techniką odcisku stopy z wykorzystaniem DNazy I (ang. Dnase I footprinting). Jako sondę użyto znakowany radioizotopowo fragment DNA zawierający sekwencje elementu regulatorowego specyficznie oddziałującego z represorem XYZ. Na rysunku poniżej przedstawiono wyniki analizy autoradiograficznej żelu poliakrylamidowego otrzymanego po wykonaniu DNase I footprinting dla 22 frakcji (od 1 do 22) jakie otrzymano po chromatografii. Na autoradiogramie widoczne są też inne kontrolne/ pomocnicze ślady. Na podstawie analizy autoradiogramu można przypuszczać, że:
ślad oznaczony literą O odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
we frakcji 18 obecny jest represor XYZ
ślad oznaczony literą NE odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
ślad oznaczony literami FT to ślad kontrolny, który z całą pewnością nie zwiera represora XYZ
represor jest z całą pewnością obecny we frakcjach od 9 do 12
ślad oznaczony literą O odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
ślad oznaczony literami FT to ślad kontrolny, który z całą pewnością nie zwiera represora XYZ
represor jest z całą pewnością obecny we frakcjach od 9 do 12
W celu wyznaczenia sekwencji 5’ końca transkryptu można posłużyć się metodą RACE. Kluczowym etapem RACE jest synteza polinukleotydu komplementarnego do transkryptu. Spośród enzymów/ odczynników podanych poniżej proszę wybrać te, które mogą być w tym celu użyteczne:
krótki oligonukleotyd komplementarny do sekwencji genu kodującego transkrypt
dNTP
odwrotna transkryptaza
oligo dT
starter oligo (T)
fragment Klenowa polimerazy DNA I
krótki oligonukleotyd komplementarny do sekwencji genu kodującego transkrypt
dNTP
odwrotna transkryptaza
oligo dT
Indukowane przez wirusa wyciszanie genów (virus induced gene silencing VIGS) to technika:
która pozwala określić funkcje genu na podstawie skutków/ zmian jakie powoduje degradacja jego transkryptu
której kluczowym elementem jest wektor będący pochodną wirusa gemini zawierający gen roślinny, którego funkcja jest badana
którą stosuje się przede wszystkim do badania funkcji genów wirusów roślinnych
w której wykorzystuje się naturalna zdolność/ skłonność wirusów gemini do rearanżacji i delecji
w której wykorzystuje się naturalny mechanizm obronny komórek roślinnych przed infekcją wirusową- skutkujący degradacją genomu wirusa
która pozwala określić funkcje genu na podstawie skutków/ zmian jakie powoduje degradacja jego transkryptu
Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do eksperymentu pirosekwencjonowania DNA?
sekwencjonowanie tą metodą wymaga otrzymania ss DNA
jednoczesne równoległe pirosekwencjonowanie wielu fragmentów DNA jest wykonywane po PCR w emulsji, PCR jest przeprowadzane niezależnie dla każdego fragmentu, jednak z użyciem różnych starterów
podczas pirosekwencjonowania sekwencja jest odczytywana na podstawie informacji o wbudowaniu kolejnych dideoksynukleotydów
pojedynczy eksperyment pirosekwencjonowania pozwala na poznanie dłuższej sekwencji niż w metodzie Sangera
Ciąg zasady daje mocniejszy sygnał
podczas pirosekwencjonowania długość emisji światła (chemiluminescencji) resjtrowana po inkubacji z kolejnym dNTP, zależy od ilości uwolnionych cząsteczek pirofosforanu, a więc od ilości wbudowanych reszt.
sekwencjonowanie tą metodą wymaga otrzymania ss DNA
podczas pirosekwencjonowania długość emisji światła (chemiluminescencji) resjtrowana po inkubacji z kolejnym dNTP, zależy od ilości uwolnionych cząsteczek pirofosforanu, a więc od ilości wbudowanych reszt.
Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do real- time PCR?
może służyć do oznaczenia stężenia RNA, jeśli na początku eksperymentu użyje się odwrotnej transkryptazy
stosuje się sondę reporterową hybrydyzującą z produktem PCR
metoda ta jest tożsama z tzw. ilościową PCR (quantitative PCR)
metoda ta pozwala na określenie ilości transkryptów analizowanego genu- wymaga użycia na poczatku doświadczenia odwrotnej transkryptazy
metoda ta pozwala na określenie ilości DNA w analizowanej próbce
ilość produktu powstającego podczas real- time PCR może być precyzyjnie określona przez pomiar fluorescencji związku kowalencyjnie przyłączonego do jednego z końców oligonukleotydu pełniącego funkcję specyficznej sondy wiążącej się z produktem amplifikacji
stosuje się związek wiążący się niekowalencyjnie do dwuniciowego DNA
ilość produktu powstającego podczas real- time PCR może być precyzyjnie określona przez pomiar fluorescencji związku specyficznie wiążącego (niekowalencyjnie) ds DNA
może służyć do oznaczenia stężenia RNA, jeśli na początku eksperymentu użyje się odwrotnej transkryptazy
stosuje się sondę reporterową hybrydyzującą z produktem PCR
metoda ta pozwala na określenie ilości transkryptów analizowanego genu- wymaga użycia na poczatku doświadczenia odwrotnej transkryptazy
metoda ta pozwala na określenie ilości DNA w analizowanej próbce
ilość produktu powstającego podczas real- time PCR może być precyzyjnie określona przez pomiar fluorescencji związku kowalencyjnie przyłączonego do jednego z końców oligonukleotydu pełniącego funkcję specyficznej sondy wiążącej się z produktem amplifikacji
Aby komórki E.Coli uległy transformacji cząsteczkami rekombinowanych plazmidów komórki te muszą być:
Komórkami szczepu patogennego
Poddane szokowi termicznemu, tj. umieszczone w temperaturze 40 st. C
Zróżnicowane
Kompetentne
W fazie stacjonarnej
Kompetentne
Które z poniższych elementów są konieczne do przeprowadzenia ekspresji sekwencji kodującej genu eukariotycznego w komórce bakteryjnej:
sekwencje intronowi
prokariotyczna sekwencja terminacji transkrypcji
eukariotyczna polimeraza RNA
sekwencja wiążąca rybosomy
silny i jednocześnie regulowany promotor prokariotyczny
prokariotyczna sekwencja terminacji transkrypcji
sekwencja wiążąca rybosomy
silny i jednocześnie regulowany promotor prokariotyczny
Jeżeli fragment sekwencji nici DNA, która podlega sekwencjonowaniu jest
5’-AAACCCGGGTTTAAACCCGGGTTT-3’, to sekwencja oligonukleotydu, który ma być użyty jako starter/primer powinna być: